کسایی، حسن (اصفهان ۱۳۰۷ـ۱۳۹۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=حسن کسایی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=اصفهان ۱۳۰۷ش|تاریخ مرگ=۱۳۹۱ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نوازنده نی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
کسایی، حسن (اصفهان ۱۳۰۷ـ۱۳۹۱ش)<br> | |||
[[پرونده:حسن کسایی.jpg|بندانگشتی|حسن کسایی]] | |||
[[پرونده:کسایی.jpg|بندانگشتی|حسن کسایی]] | [[پرونده:کسایی.jpg|بندانگشتی|حسن کسایی]] | ||
نوازندۀ ایرانی نی در موسیقی دستگاهی. با موسیقی در محیط مناسب خانواده آشنا شد. ابتدا مدتی نزد [[نوایی، مهدی (اصفهان ۱۲۵۸ـ همان جا ۱۳۲۶ش)|مهدی نوایی]]، مقدمات نواختن نی را فراگرفت. کسایی در معاشرت با [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|صبا]]، استاد اصلی‌اش و گروهی از معتبرترین موسیقی‌دانان سه نسل متوالی، مطالب بسیار آموخت و با تلاش بسیار تکنیک نوازندگی نی را نسبت به گذشته، اعتلا بخشید و برای این ساز، که تا آن روز جزو سازهای مهم و رایج شناخته نمی‌شد، جایگاه نوینی قرار داد. بیشتر موسیقی‌دانان معاصر، بر قدرت نوازندگی و دانش موسیقایی و احساس فراوان کسایی تأکید دارند. از او آلبوم‌های متعددی ضبط و نشر پیدا کرده است؛ و کتاب ''از موسیقی تا سکوت'' (با مقدمه [[ترقی، بیژن (تهران ۱۳۰۸ـ۱۳۸۸ش)|بیژن ترقی]]) دربارۀ او منتشر شده است. سلسله همنوازی‌های کسایی با اساتیدی همچون [[ادیب خوانساری، اسماعیل (۱۲۸۰ـ تهران ۱۳۶۱ش)|ادیب خوانساری]]، [[بنان، غلامحسین (انگرود ۱۲۹۰ـ تهران ۱۳۶۴ش)|بنان]]، [[محمودی خوانساری، محمود (تهران ۱۳۱۳ـ۱۳۶۶ش)|محمودی خوانساری]]، [[تاج اصفهانی، جلال (اصفهان ۱۲۷۵ـ۱۳۶۰ش)|تاج اصفهانی]] و دیگران مقبول عموم است. | نوازندۀ ایرانی نی در موسیقی دستگاهی. با موسیقی در محیط مناسب خانواده آشنا شد. ابتدا مدتی نزد [[نوایی، مهدی (اصفهان ۱۲۵۸ـ همان جا ۱۳۲۶ش)|مهدی نوایی]]، مقدمات نواختن نی را فراگرفت. کسایی در معاشرت با [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|صبا]]، استاد اصلی‌اش و گروهی از معتبرترین موسیقی‌دانان سه نسل متوالی، مطالب بسیار آموخت و با تلاش بسیار تکنیک نوازندگی نی را نسبت به گذشته، اعتلا بخشید و برای این ساز، که تا آن روز جزو سازهای مهم و رایج شناخته نمی‌شد، جایگاه نوینی قرار داد. بیشتر موسیقی‌دانان معاصر، بر قدرت نوازندگی و دانش موسیقایی و احساس فراوان کسایی تأکید دارند. از او آلبوم‌های متعددی ضبط و نشر پیدا کرده است؛ و کتاب ''از موسیقی تا سکوت'' (با مقدمه [[ترقی، بیژن (تهران ۱۳۰۸ـ۱۳۸۸ش)|بیژن ترقی]]) دربارۀ او منتشر شده است. سلسله همنوازی‌های کسایی با اساتیدی همچون [[ادیب خوانساری، اسماعیل (۱۲۸۰ـ تهران ۱۳۶۱ش)|ادیب خوانساری]]، [[بنان، غلامحسین (انگرود ۱۲۹۰ـ تهران ۱۳۶۴ش)|بنان]]، [[محمودی خوانساری، محمود (تهران ۱۳۱۳ـ۱۳۶۶ش)|محمودی خوانساری]]، [[تاج اصفهانی، جلال (اصفهان ۱۲۷۵ـ۱۳۶۰ش)|تاج اصفهانی]] و دیگران مقبول عموم است. | ||
<br><!--35218500--> | <br><!--35218500--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۰
| حسن کسایی | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان ۱۳۰۷ش |
| درگذشت | ۱۳۹۱ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده نی |
| گروه مقاله | موسیقی |
کسایی، حسن (اصفهان ۱۳۰۷ـ۱۳۹۱ش)
نوازندۀ ایرانی نی در موسیقی دستگاهی. با موسیقی در محیط مناسب خانواده آشنا شد. ابتدا مدتی نزد مهدی نوایی، مقدمات نواختن نی را فراگرفت. کسایی در معاشرت با صبا، استاد اصلی‌اش و گروهی از معتبرترین موسیقی‌دانان سه نسل متوالی، مطالب بسیار آموخت و با تلاش بسیار تکنیک نوازندگی نی را نسبت به گذشته، اعتلا بخشید و برای این ساز، که تا آن روز جزو سازهای مهم و رایج شناخته نمی‌شد، جایگاه نوینی قرار داد. بیشتر موسیقی‌دانان معاصر، بر قدرت نوازندگی و دانش موسیقایی و احساس فراوان کسایی تأکید دارند. از او آلبوم‌های متعددی ضبط و نشر پیدا کرده است؛ و کتاب از موسیقی تا سکوت (با مقدمه بیژن ترقی) دربارۀ او منتشر شده است. سلسله همنوازی‌های کسایی با اساتیدی همچون ادیب خوانساری، بنان، محمودی خوانساری، تاج اصفهانی و دیگران مقبول عموم است.