دالهاوس، کارل (1989ـ 1928): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<br /> دالهاوس، کارل (۱۹۸۹ـ ۱۹۲۸) Dahlhaus, Carl | }} | ||
[[پرونده:Dahlhaus, Carl.jpg|بندانگشتی|کارل دالهاوس]] | |||
موسیقی‌شناس آلمانی. نویسنده‌ای پرکار دربارۀ تاریخ و نظریۀ موسیقی، که کتاب‌ها و مقاله‌هایش گسترۀ عظیمی از سرفصل‌ها و دوران‌ها را دربرمی‌گیرند. معروف‌ترین کار او پژوهش‌هایی در زمینۀ تاریخ و موسیقی قرن نوزدهم است. او تأثیر فوق‌العاده‌ای در علم موسیقی‌شناسی آلمانی‌زبان داشت، و از اوایل دهۀ ۱۹۸۰ با آغاز ترجمۀ آثار مهمش، به مجامع انگلیسی‌زبان نیز راه یافت. دالهاوس اعتقاد داشت که موسیقی را نمی‌توان از فرهنگ و جامعۀ مولد آن جدا کرد؛ بنابراین فهم تاریخ موسیقی تنها به‌کمک فهم تاریخ به‌معنایی گسترده‌تر امکان‌پذیر است. او از نظریه‌های تاریخی هگل و مارکس تأثیر پذیرفته بود، و نیز از رهیافت فلسفی نسبت به موسیقی، برگرفته از تئودور آدورنو. ازجمله نوشته‌های نظری او می‌توان به اصول زیبایی‌شناسی موسیقی (۱۹۶۷) و بنیان‌های تاریخ موسیقی (۱۹۷۷) اشاره کرد؛ پژوهش‌های تاریخی او شامل موسیقی قرن نوزدهم (۱۹۸۰)، لودویگ وان بتهوون (۱۹۸۷) و مقاله‌های گردآوری‌شده در کتاب شونبرگ و موسیقی نوین (۱۹۸۷) هستند. | <br /> دالهاوس، کارل (۱۹۸۹ـ ۱۹۲۸) Dahlhaus, Carl | ||
موسیقی‌شناس آلمانی. نویسنده‌ای پرکار دربارۀ تاریخ و نظریۀ موسیقی، که کتاب‌ها و مقاله‌هایش گسترۀ عظیمی از سرفصل‌ها و دوران‌ها را دربرمی‌گیرند. معروف‌ترین کار او پژوهش‌هایی در زمینۀ تاریخ و موسیقی قرن نوزدهم است. او تأثیر فوق‌العاده‌ای در علم موسیقی‌شناسی آلمانی‌زبان داشت، و از اوایل دهۀ ۱۹۸۰ با آغاز ترجمۀ آثار مهمش، به مجامع انگلیسی‌زبان نیز راه یافت. دالهاوس اعتقاد داشت که موسیقی را نمی‌توان از فرهنگ و جامعۀ مولد آن جدا کرد؛ بنابراین فهم تاریخ موسیقی تنها به‌کمک فهم تاریخ به‌معنایی گسترده‌تر امکان‌پذیر است. او از نظریه‌های تاریخی [[هگل، گیورگ ویلهلم فریدریش (۱۷۷۰ـ۱۸۳۱)|هگل]] و مارکس تأثیر پذیرفته بود، و نیز از رهیافت فلسفی نسبت به موسیقی، برگرفته از [[آدورنو، تیودور (۱۹۰۳ـ ۱۹۶۹)|تئودور آدورنو]]. ازجمله نوشته‌های نظری او می‌توان به اصول زیبایی‌شناسی موسیقی (۱۹۶۷) و بنیان‌های تاریخ موسیقی (۱۹۷۷) اشاره کرد؛ پژوهش‌های تاریخی او شامل موسیقی قرن نوزدهم (۱۹۸۰)، [[بتهوون، لودویگ وان (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)|لودویگ وان بتهوون]] (۱۹۸۷) و مقاله‌های گردآوری‌شده در کتاب [[شونبرگ، آرنولد (۱۸۷۴ـ۱۹۵۱)|شونبرگ]] و موسیقی نوین (۱۹۸۷) هستند. | |||
<br /> <!--42183900--> | <br /> <!--42183900--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۳
| کارل دالهاوس Carl Dahlhaus | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۸۹م |
| درگذشت | ۱۹۲۸م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | موسیقی‌شناس |
| آثار | اصول زیبایی‌شناسی موسیقی (۱۹۶۷) و بنیان‌های تاریخ موسیقی (۱۹۷۷) |
| گروه مقاله | موسیقی |
دالهاوس، کارل (۱۹۸۹ـ ۱۹۲۸) Dahlhaus, Carl
موسیقی‌شناس آلمانی. نویسنده‌ای پرکار دربارۀ تاریخ و نظریۀ موسیقی، که کتاب‌ها و مقاله‌هایش گسترۀ عظیمی از سرفصل‌ها و دوران‌ها را دربرمی‌گیرند. معروف‌ترین کار او پژوهش‌هایی در زمینۀ تاریخ و موسیقی قرن نوزدهم است. او تأثیر فوق‌العاده‌ای در علم موسیقی‌شناسی آلمانی‌زبان داشت، و از اوایل دهۀ ۱۹۸۰ با آغاز ترجمۀ آثار مهمش، به مجامع انگلیسی‌زبان نیز راه یافت. دالهاوس اعتقاد داشت که موسیقی را نمی‌توان از فرهنگ و جامعۀ مولد آن جدا کرد؛ بنابراین فهم تاریخ موسیقی تنها به‌کمک فهم تاریخ به‌معنایی گسترده‌تر امکان‌پذیر است. او از نظریه‌های تاریخی هگل و مارکس تأثیر پذیرفته بود، و نیز از رهیافت فلسفی نسبت به موسیقی، برگرفته از تئودور آدورنو. ازجمله نوشته‌های نظری او می‌توان به اصول زیبایی‌شناسی موسیقی (۱۹۶۷) و بنیان‌های تاریخ موسیقی (۱۹۷۷) اشاره کرد؛ پژوهش‌های تاریخی او شامل موسیقی قرن نوزدهم (۱۹۸۰)، لودویگ وان بتهوون (۱۹۸۷) و مقاله‌های گردآوری‌شده در کتاب شونبرگ و موسیقی نوین (۱۹۸۷) هستند.