تلمان، گیورگ فیلیپ (۱۶۸۱ـ۱۷۶۷): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
تِلِمان، گِئورْگ فیلیپ (۱۶۸۱ـ۱۷۶۷)(Telemann, Georg Philipp)<br /> | تِلِمان، گِئورْگ فیلیپ (۱۶۸۱ـ۱۷۶۷)(Telemann, Georg Philipp)<br /> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[File:14210800.jpg|thumb|تِلِمان، گِئورْگ فيليپ]] | |||
آهنگساز آلمانی، ارگنواز، و رهبر ارکستر دوران باروک<ref>baroque</ref>. مشهورترین آهنگساز آلمانی روزگار خود بود و شهرتش در آن زمان از آوازۀ یوهان سباستیان باخ<ref>John Sebastian Bach</ref> بسیار فراتر میرفت. دستاورد پربار او در زمینۀ ساخت کنسرتو برای سازهای قدیمی و جدید، مثل ویولن<ref>violin </ref>، ویولا دا گامبا<ref>viola da gamba</ref>، ریکوردر<ref>recorder </ref>، فلوت<ref>flute </ref>، اُبوآ<ref>oboe </ref>، ترومپت<ref>trumpet </ref>، هورن<ref>horn </ref>، و فاگوت<ref>bassoon </ref>، نشاندهندۀ کاوشی روشمند و باریکبینانه در همنواییهای تونال و ساختار ارکستر جدید باروکی است، پژوهشی که توجه فراوان باخ را جلب کرد. سایر آثار او عبارتاند از ۲۵ اپرا، کانتاتهای مذهبی متعدد، و فانتزیهای سازی. تلمان در ماگدبورگ<ref>Magdeburg </ref> بهدنیا آمد و در آن شهر و نیز در هیلدِسهایم<ref>Hildesheim </ref> تحصیل کرد. سپس برای تحصیل حقوق به دانشگاه لایپزیگ<ref>Leipzig University </ref> رفت و ظاهراً بیشتر معلوماتش در زمینۀ موسیقی، خودآموخته بود. در لایپزیگ یک کُلِِّگیوم موزیکوم<ref>Collegium musicum</ref> دانشجویی تأسیس کرد و در ۱۷۰۴ ارگنواز کلیسای جدید<ref>New Church</ref> (قدیس متی<ref>St Mathew</ref>) شد، اما همان سال به زُراو<ref>Sorau </ref> رفت تا رهبر موسیقی<ref>kapellmeister </ref> کُنت پرومنیتس<ref>Count Promnitz</ref> شود. از ۱۷۰۸ تا ۱۷۱۲ که در خدمت دربار آیزناخ<ref>Eisenach </ref> بهسر میبرد (از ۱۷۰۹ کاپلمایستر بود)، در شهر نزدیک وایمار<ref>Weimar </ref> با یوهان سباستیان باخ آشنایی پیدا کرد. سپس در فرانکفورت مشغول کار شد تا ۱۷۲۱ که در سمت کانتور (رهبر آواز) به استخدام یوهانویم<ref>Johanneum </ref> (مدرسۀ لاتین یوحنا<ref>Johanneum Lateinschule</ref>، تأسیسشده در قرن ۱۶) درآمد و سرپرست موسیقی ارکستر شهرداری در هامبورگ شد، و تا پایان عمر در آن شهر ماند. در ۱۷۲۲ سمَت کانتور<ref>cantor </ref> (رهبر آواز) کلیسای سن توماس<ref>St Thomas</ref>، لایپزیگ را نپذیرفت و باخ بهجای او استخدام شد. شهرت تلمان بهسبب دستاورد عظیم اوست، هرچند برخی از آثار سازی وی یکنواخت بهنظر میرسند و سفارشی ساخته شدهاند. جذابترین آثار او را اغلب در میان ساختههای آوازیاش میتوان یافت، بهخصوص اپرا<ref>opera </ref>ها، اوراتوریو<ref>oratorio </ref>ها، و کانتات<ref>cantata </ref>ها. ازجمله آثار اوست: '''اپرا''' حدود ۴۵ اپرا، شامل ''سقراط صبور''<ref>''Der geduldige Socrates''</ref> (۱۷۲۱)، ''دامون عاشق تجددمآب''<ref>''Der neumodische Liebhaber Damon''</ref> (۱۷۲۴)، ''میریوایس''<ref>''Miriways'' </ref> (۱۷۲۸)، ''پیمپینونه''<ref>''Pimpinone'' </ref> (۱۷۲۵)، ''اِما و اِگینهارد''<ref>''Emma and Eginhard''</ref> (۱۷۲۸). '''کُرال اوراتوریوها'''، ازجمله''اوقات روز''<ref>''Die Tageszeiten''</ref>، ''رستاخیز و عروج مسیح''<ref>''Die Auferstehung und Himmelfahrt Christi''</ref> (۱۷۶۰)، ''روز داوری''<ref>''Der Tag des Gerichts''</ref> (۱۷۶۲)؛ '''اوراتوریوهای پاسیونی''' (بروکِس<ref>Brockes </ref> و راملِر<ref>Ramler </ref>). ارکستری و مجلسی مقدار بسیار زیادی موسیقی سازی، شامل مجموعۀ تافِلموزیک (موسیقیِ میز)<ref>Musique de table</ref> (هامبورگ، ۱۷۳۳). | آهنگساز آلمانی، ارگنواز، و رهبر ارکستر دوران باروک<ref>baroque</ref>. مشهورترین آهنگساز آلمانی روزگار خود بود و شهرتش در آن زمان از آوازۀ یوهان سباستیان باخ<ref>John Sebastian Bach</ref> بسیار فراتر میرفت. دستاورد پربار او در زمینۀ ساخت کنسرتو برای سازهای قدیمی و جدید، مثل ویولن<ref>violin </ref>، ویولا دا گامبا<ref>viola da gamba</ref>، ریکوردر<ref>recorder </ref>، فلوت<ref>flute </ref>، اُبوآ<ref>oboe </ref>، ترومپت<ref>trumpet </ref>، هورن<ref>horn </ref>، و فاگوت<ref>bassoon </ref>، نشاندهندۀ کاوشی روشمند و باریکبینانه در همنواییهای تونال و ساختار ارکستر جدید باروکی است، پژوهشی که توجه فراوان باخ را جلب کرد. سایر آثار او عبارتاند از ۲۵ اپرا، کانتاتهای مذهبی متعدد، و فانتزیهای سازی. تلمان در ماگدبورگ<ref>Magdeburg </ref> بهدنیا آمد و در آن شهر و نیز در هیلدِسهایم<ref>Hildesheim </ref> تحصیل کرد. سپس برای تحصیل حقوق به دانشگاه لایپزیگ<ref>Leipzig University </ref> رفت و ظاهراً بیشتر معلوماتش در زمینۀ موسیقی، خودآموخته بود. در لایپزیگ یک کُلِِّگیوم موزیکوم<ref>Collegium musicum</ref> دانشجویی تأسیس کرد و در ۱۷۰۴ ارگنواز کلیسای جدید<ref>New Church</ref> (قدیس متی<ref>St Mathew</ref>) شد، اما همان سال به زُراو<ref>Sorau </ref> رفت تا رهبر موسیقی<ref>kapellmeister </ref> کُنت پرومنیتس<ref>Count Promnitz</ref> شود. از ۱۷۰۸ تا ۱۷۱۲ که در خدمت دربار آیزناخ<ref>Eisenach </ref> بهسر میبرد (از ۱۷۰۹ کاپلمایستر بود)، در شهر نزدیک وایمار<ref>Weimar </ref> با یوهان سباستیان باخ آشنایی پیدا کرد. سپس در فرانکفورت مشغول کار شد تا ۱۷۲۱ که در سمت کانتور (رهبر آواز) به استخدام یوهانویم<ref>Johanneum </ref> (مدرسۀ لاتین یوحنا<ref>Johanneum Lateinschule</ref>، تأسیسشده در قرن ۱۶) درآمد و سرپرست موسیقی ارکستر شهرداری در هامبورگ شد، و تا پایان عمر در آن شهر ماند. در ۱۷۲۲ سمَت کانتور<ref>cantor </ref> (رهبر آواز) کلیسای سن توماس<ref>St Thomas</ref>، لایپزیگ را نپذیرفت و باخ بهجای او استخدام شد. شهرت تلمان بهسبب دستاورد عظیم اوست، هرچند برخی از آثار سازی وی یکنواخت بهنظر میرسند و سفارشی ساخته شدهاند. جذابترین آثار او را اغلب در میان ساختههای آوازیاش میتوان یافت، بهخصوص اپرا<ref>opera </ref>ها، اوراتوریو<ref>oratorio </ref>ها، و کانتات<ref>cantata </ref>ها. ازجمله آثار اوست: '''اپرا''' حدود ۴۵ اپرا، شامل ''سقراط صبور''<ref>''Der geduldige Socrates''</ref> (۱۷۲۱)، ''دامون عاشق تجددمآب''<ref>''Der neumodische Liebhaber Damon''</ref> (۱۷۲۴)، ''میریوایس''<ref>''Miriways'' </ref> (۱۷۲۸)، ''پیمپینونه''<ref>''Pimpinone'' </ref> (۱۷۲۵)، ''اِما و اِگینهارد''<ref>''Emma and Eginhard''</ref> (۱۷۲۸). '''کُرال اوراتوریوها'''، ازجمله''اوقات روز''<ref>''Die Tageszeiten''</ref>، ''رستاخیز و عروج مسیح''<ref>''Die Auferstehung und Himmelfahrt Christi''</ref> (۱۷۶۰)، ''روز داوری''<ref>''Der Tag des Gerichts''</ref> (۱۷۶۲)؛ '''اوراتوریوهای پاسیونی''' (بروکِس<ref>Brockes </ref> و راملِر<ref>Ramler </ref>). ارکستری و مجلسی مقدار بسیار زیادی موسیقی سازی، شامل مجموعۀ تافِلموزیک (موسیقیِ میز)<ref>Musique de table</ref> (هامبورگ، ۱۷۳۳). | ||
نسخهٔ ۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۵
تِلِمان، گِئورْگ فیلیپ (۱۶۸۱ـ۱۷۶۷)(Telemann, Georg Philipp)
گیورگ فیلیپ تلمان Georg Philipp Telemann | |
---|---|
زادروز |
ماگد بورگ ۱۶۸۱م |
درگذشت | ۱۷۶۷م |
ملیت | آلمانی |
تحصیلات و محل تحصیل | ماگد بورگ و هیلدسهایم؛ حقوق دانشگاه لایپزیگ |
شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز و نوازنده |
آثار | اپرای اما و اگین هارد (۱۷۲۸)؛ کرال اوراتوریوی روز داوری (۱۷۶۲) |
گروه مقاله | موسیقی |
آهنگساز آلمانی، ارگنواز، و رهبر ارکستر دوران باروک[۱]. مشهورترین آهنگساز آلمانی روزگار خود بود و شهرتش در آن زمان از آوازۀ یوهان سباستیان باخ[۲] بسیار فراتر میرفت. دستاورد پربار او در زمینۀ ساخت کنسرتو برای سازهای قدیمی و جدید، مثل ویولن[۳]، ویولا دا گامبا[۴]، ریکوردر[۵]، فلوت[۶]، اُبوآ[۷]، ترومپت[۸]، هورن[۹]، و فاگوت[۱۰]، نشاندهندۀ کاوشی روشمند و باریکبینانه در همنواییهای تونال و ساختار ارکستر جدید باروکی است، پژوهشی که توجه فراوان باخ را جلب کرد. سایر آثار او عبارتاند از ۲۵ اپرا، کانتاتهای مذهبی متعدد، و فانتزیهای سازی. تلمان در ماگدبورگ[۱۱] بهدنیا آمد و در آن شهر و نیز در هیلدِسهایم[۱۲] تحصیل کرد. سپس برای تحصیل حقوق به دانشگاه لایپزیگ[۱۳] رفت و ظاهراً بیشتر معلوماتش در زمینۀ موسیقی، خودآموخته بود. در لایپزیگ یک کُلِِّگیوم موزیکوم[۱۴] دانشجویی تأسیس کرد و در ۱۷۰۴ ارگنواز کلیسای جدید[۱۵] (قدیس متی[۱۶]) شد، اما همان سال به زُراو[۱۷] رفت تا رهبر موسیقی[۱۸] کُنت پرومنیتس[۱۹] شود. از ۱۷۰۸ تا ۱۷۱۲ که در خدمت دربار آیزناخ[۲۰] بهسر میبرد (از ۱۷۰۹ کاپلمایستر بود)، در شهر نزدیک وایمار[۲۱] با یوهان سباستیان باخ آشنایی پیدا کرد. سپس در فرانکفورت مشغول کار شد تا ۱۷۲۱ که در سمت کانتور (رهبر آواز) به استخدام یوهانویم[۲۲] (مدرسۀ لاتین یوحنا[۲۳]، تأسیسشده در قرن ۱۶) درآمد و سرپرست موسیقی ارکستر شهرداری در هامبورگ شد، و تا پایان عمر در آن شهر ماند. در ۱۷۲۲ سمَت کانتور[۲۴] (رهبر آواز) کلیسای سن توماس[۲۵]، لایپزیگ را نپذیرفت و باخ بهجای او استخدام شد. شهرت تلمان بهسبب دستاورد عظیم اوست، هرچند برخی از آثار سازی وی یکنواخت بهنظر میرسند و سفارشی ساخته شدهاند. جذابترین آثار او را اغلب در میان ساختههای آوازیاش میتوان یافت، بهخصوص اپرا[۲۶]ها، اوراتوریو[۲۷]ها، و کانتات[۲۸]ها. ازجمله آثار اوست: اپرا حدود ۴۵ اپرا، شامل سقراط صبور[۲۹] (۱۷۲۱)، دامون عاشق تجددمآب[۳۰] (۱۷۲۴)، میریوایس[۳۱] (۱۷۲۸)، پیمپینونه[۳۲] (۱۷۲۵)، اِما و اِگینهارد[۳۳] (۱۷۲۸). کُرال اوراتوریوها، ازجملهاوقات روز[۳۴]، رستاخیز و عروج مسیح[۳۵] (۱۷۶۰)، روز داوری[۳۶] (۱۷۶۲)؛ اوراتوریوهای پاسیونی (بروکِس[۳۷] و راملِر[۳۸]). ارکستری و مجلسی مقدار بسیار زیادی موسیقی سازی، شامل مجموعۀ تافِلموزیک (موسیقیِ میز)[۳۹] (هامبورگ، ۱۷۳۳).
- ↑ baroque
- ↑ John Sebastian Bach
- ↑ violin
- ↑ viola da gamba
- ↑ recorder
- ↑ flute
- ↑ oboe
- ↑ trumpet
- ↑ horn
- ↑ bassoon
- ↑ Magdeburg
- ↑ Hildesheim
- ↑ Leipzig University
- ↑ Collegium musicum
- ↑ New Church
- ↑ St Mathew
- ↑ Sorau
- ↑ kapellmeister
- ↑ Count Promnitz
- ↑ Eisenach
- ↑ Weimar
- ↑ Johanneum
- ↑ Johanneum Lateinschule
- ↑ cantor
- ↑ St Thomas
- ↑ opera
- ↑ oratorio
- ↑ cantata
- ↑ Der geduldige Socrates
- ↑ Der neumodische Liebhaber Damon
- ↑ Miriways
- ↑ Pimpinone
- ↑ Emma and Eginhard
- ↑ Die Tageszeiten
- ↑ Die Auferstehung und Himmelfahrt Christi
- ↑ Der Tag des Gerichts
- ↑ Brockes
- ↑ Ramler
- ↑ Musique de table