مساژه ، آندره (۱۸۵۳ـ۱۹۲۹): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
مِساژِه‌، آنْدْرِه‌ (۱۸۵۳ـ۱۹۲۹)(Messager, Andre)<br>
[[پرونده: 38268100.jpg | بندانگشتی|مِساژِه‌، آنْدْرِه‌]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = آندره مساژه  
|عنوان = آندره مساژه  
خط ۲۹: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر فرانسوی. ضمن ساختن اپراهای سبک، مانند ''دختر اهل بِئارن''<ref>''La Béarnaise''</ref> (۱۸۸۵) و ''ورونیک''<ref>''Véronique''</ref> (۱۸۹۸)، رهبر برجستۀ آثار موتسارت و واگنر<ref>Wagner </ref>، و پیانونوازی حرفه‌ای نیز بود. مساژه در مدرسۀ نیدِرمیر<ref>Niedermeyer </ref> در پاریس زیرنظر فوره<ref>Fauré </ref> و سن ـ سانس<ref>Saint-Saëns </ref> تحصیل کرد. در ۱۸۷۶ برای یک سمفونی و یک کانتات برندۀ دو جایزه شد. ابتدا رهبر ارکستر اپرا کمیک<ref>Opéra-Comique </ref> و بعد در ۱۸۹۸ مدیر آن شد. از ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۶ مدیریت هنری اپرای کاونت گاردن<ref>Covent-Garden </ref>، لندن، را برعهده داشت و از ۱۹۰۱ تا ۱۹۱۳ مشترکاً مدیر اپرای پاریس بود. همسرش هوپ تِمپل<ref>Hope Temple </ref> (داتی دِیویس<ref>Dotie Davies </ref>، ۱۸۵۹ـ۱۹۳۸)، آهنگ‌ساز ایرلندی، از شاگردان خودش بود. مساژه در ۱۹۰۲ نخستین اجرای ''پلئاس و ملیزاند''<ref>''Pelléas et Mélisande''</ref> اثر دبوسی<ref>Debussy </ref> را رهبری کرد. ازجمله آثار اوست: ''چکاوک معبد''<ref>''La fauvette du Temple'' </ref> (۱۸۸۵)، ''شهروند کاله''<ref>''Le bourgeois de Calais''</ref> (۱۸۸۷)، ''ایزولین''<ref>''Isoline''</ref> (۱۸۸۸)، ''شوهرِ ملکه''<ref>''Le mari de la reine'' </ref> (۱۸۸۹)، ''مادام کریزانتِم''<ref>''Madame Chrysanthème'' </ref> (از روی رمان پیِر لوتی<ref>Pierre loti </ref>، ۱۸۹۳)، ''شوالیۀ آرمِنتال''<ref>''Le chevalier d’Harmental'' </ref> (۱۸۹۶)، ''نان‌های کوچولو''<ref>''Les p’tites Michu'' </ref> (۱۸۹۷)، ''اژدهایان امپراتریس''<ref>''Les dragons de L’impératrice'' </ref> (۱۹۰۵)، ''بئاتریس''<ref>''Béatrice'' </ref> (۱۹۱۴)، ''مأمور کوچک''<ref>''La Petite fonctionnaire''</ref> (۱۹۲۱)، ''عشق پشت نقاب''<ref>''L’amour masqué'' </ref>، ''عاشقانه''<ref>''Passionnement'' </ref> (۱۹۲۶)؛ و باله‌های ''دو کبوتر''<ref>''Les deux pigeons'' </ref> (۱۸۸۶)، ''اسکاراموش''<ref>''Scaramouche''</ref> (۱۸۹۱)، ''شوالیه در گلزار''<ref>''Le chevalier aux fleurs''</ref> (۱۸۹۷).
}}
مِساژِه‌، آنْدْرِه‌ (۱۸۵۳ـ۱۹۲۹)(Messager, Andre)<br>
[[پرونده: 38268100.jpg | بندانگشتی|مِساژِه‌، آنْدْرِه‌]]
آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر فرانسوی. ضمن ساختن اپراهای سبک، مانند ''دختر اهل بِئارن''<ref>''La Béarnaise''</ref> (۱۸۸۵) و ''ورونیک''<ref>''Véronique''</ref> (۱۸۹۸)، رهبر برجستۀ آثار موتسارت و واگنر<ref>Wagner </ref>، و پیانونوازی حرفه‌ای نیز بود. مساژه در مدرسۀ نیدِرمیر<ref>Niedermeyer </ref> در پاریس زیرنظر فوره<ref>Fauré </ref> و سن ـ سانس<ref>Saint-Saëns </ref> تحصیل کرد. در ۱۸۷۶ برای یک سمفونی و یک کانتات برندۀ دو جایزه شد. ابتدا رهبر ارکستر اپرا کمیک<ref>Opéra-Comique </ref> و بعد در ۱۸۹۸ مدیر آن شد. از ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۶ مدیریت هنری اپرای کاونت گاردن<ref>Covent-Garden </ref>، لندن، را برعهده داشت و از ۱۹۰۱ تا ۱۹۱۳ مشترکاً مدیر اپرای پاریس بود. همسرش هوپ تِمپل<ref>Hope Temple </ref> (داتی دِیویس<ref>Dotie Davies </ref>، ۱۸۵۹ـ۱۹۳۸)، آهنگ‌ساز ایرلندی، از شاگردان خودش بود. مساژه در ۱۹۰۲ نخستین اجرای ''پلئاس و ملیزاند''<ref>''Pelléas et Mélisande''</ref> اثر دبوسی<ref>Debussy </ref> را رهبری کرد. ازجمله آثار اوست: ''چکاوک معبد''<ref>''La fauvette du Temple'' </ref> (۱۸۸۵)، ''شهروند کاله''<ref>''Le bourgeois de Calais''</ref> (۱۸۸۷)، ''ایزولین''<ref>''Isoline''</ref> (۱۸۸۸)، ''شوهرِ ملکه''<ref>''Le mari de la reine'' </ref> (۱۸۸۹)، ''مادام کریزانتِم''<ref>''Madame Chrysanthème'' </ref> (از روی رمان پیِر لوتی<ref>Pierre loti </ref>، ۱۸۹۳)، ''شوالیۀ آرمِنتال''<ref>''Le chevalier d’Harmental'' </ref> (۱۸۹۶)، ''نان‌های کوچولو''<ref>''Les p’tites Michu'' </ref> (۱۸۹۷)، ''اژدهایان امپراتریس''<ref>''Les dragons de L’impératrice'' </ref> (۱۹۰۵)، ''بئاتریس''<ref>''Béatrice'' </ref> (۱۹۱۴)، ''مأمور کوچک''<ref>''La Petite fonctionnaire''</ref> (۱۹۲۱)، ''عشق پشت نقاب''<ref>''L’amour masqué'' </ref>، ''عاشقانه''<ref>''Passionnement'' </ref> (۱۹۲۶)؛ و باله‌های ''دو کبوتر''<ref>''Les deux pigeons'' </ref> (۱۸۸۶)، ''اسکاراموش''<ref>''Scaramouche''</ref> (۱۸۹۱)، ''شوالیه در گلزار''<ref>''Le chevalier aux fleurs''</ref> (۱۸۹۷).


<!--38268100-->
<!--38268100-->

نسخهٔ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۲

آندره مساژه
Andre Messager
زادروز ۱۸۵۳م
درگذشت ۱۹۲۹م
ملیت فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل مدرسه نیدرمیر از پاریس
شغل و تخصص اصلی آهنگساز
آثار بیاتریس (۱۹۱۴)؛ مامور کوچک (۱۹۲۱)
گروه مقاله موسیقی

مِساژِه‌، آنْدْرِه‌ (۱۸۵۳ـ۱۹۲۹)(Messager, Andre)

مِساژِه‌، آنْدْرِه‌

آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر فرانسوی. ضمن ساختن اپراهای سبک، مانند دختر اهل بِئارن[۱] (۱۸۸۵) و ورونیک[۲] (۱۸۹۸)، رهبر برجستۀ آثار موتسارت و واگنر[۳]، و پیانونوازی حرفه‌ای نیز بود. مساژه در مدرسۀ نیدِرمیر[۴] در پاریس زیرنظر فوره[۵] و سن ـ سانس[۶] تحصیل کرد. در ۱۸۷۶ برای یک سمفونی و یک کانتات برندۀ دو جایزه شد. ابتدا رهبر ارکستر اپرا کمیک[۷] و بعد در ۱۸۹۸ مدیر آن شد. از ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۶ مدیریت هنری اپرای کاونت گاردن[۸]، لندن، را برعهده داشت و از ۱۹۰۱ تا ۱۹۱۳ مشترکاً مدیر اپرای پاریس بود. همسرش هوپ تِمپل[۹] (داتی دِیویس[۱۰]، ۱۸۵۹ـ۱۹۳۸)، آهنگ‌ساز ایرلندی، از شاگردان خودش بود. مساژه در ۱۹۰۲ نخستین اجرای پلئاس و ملیزاند[۱۱] اثر دبوسی[۱۲] را رهبری کرد. ازجمله آثار اوست: چکاوک معبد[۱۳] (۱۸۸۵)، شهروند کاله[۱۴] (۱۸۸۷)، ایزولین[۱۵] (۱۸۸۸)، شوهرِ ملکه[۱۶] (۱۸۸۹)، مادام کریزانتِم[۱۷] (از روی رمان پیِر لوتی[۱۸]، ۱۸۹۳)، شوالیۀ آرمِنتال[۱۹] (۱۸۹۶)، نان‌های کوچولو[۲۰] (۱۸۹۷)، اژدهایان امپراتریس[۲۱] (۱۹۰۵)، بئاتریس[۲۲] (۱۹۱۴)، مأمور کوچک[۲۳] (۱۹۲۱)، عشق پشت نقاب[۲۴]، عاشقانه[۲۵] (۱۹۲۶)؛ و باله‌های دو کبوتر[۲۶] (۱۸۸۶)، اسکاراموش[۲۷] (۱۸۹۱)، شوالیه در گلزار[۲۸] (۱۸۹۷).



  1. La Béarnaise
  2. Véronique
  3. Wagner
  4. Niedermeyer
  5. Fauré
  6. Saint-Saëns
  7. Opéra-Comique
  8. Covent-Garden
  9. Hope Temple
  10. Dotie Davies
  11. Pelléas et Mélisande
  12. Debussy
  13. La fauvette du Temple
  14. Le bourgeois de Calais
  15. Isoline
  16. Le mari de la reine
  17. Madame Chrysanthème
  18. Pierre loti
  19. Le chevalier d’Harmental
  20. Les p’tites Michu
  21. Les dragons de L’impératrice
  22. Béatrice
  23. La Petite fonctionnaire
  24. L’amour masqué
  25. Passionnement
  26. Les deux pigeons
  27. Scaramouche
  28. Le chevalier aux fleurs