آرگایریس، کریس (۱۹۲۳-۲۰۱۳م): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ آرگایریس، کریس (۱۹۲۳) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به آرگایریس، کریس (۱۹۲۳- ۲۰۱۳م) منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۴
| کریس آرگایریس Chris Argyris | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۲۳م |
| درگذشت | ۲۰۱۳م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس روان شناسی دانشگاه کلارک (۱۹۴۷)، فوق لیسانس اقتصاد و روان شناسی دانشگاه کانزاس (۱۹۴۹)، دکتری رفتار سازمانی دانشگاه کورنل (۱۹۵۱) |
| شغل و تخصص اصلی | روان شناس |
| شغل و تخصص های دیگر | جامعه شناس |
| آثار | یادگیری سازمانی (۱۹۹۳)، شخصیت و سازمان (۱۹۵۷)، یکپارچه سازی فرد و سازمان (۱۹۶۴) |
| گروه مقاله | روانشناسی و روانپزشکی |
آرْگایریس، کریس (۱۹۲۳- ۲۰۱۳م) (Argyris, Chris)
روان‌شناس امریکایی و عالم علوم اجتماعی. نظریه‌های مدیریت را تبیین و راهبردهای یادگیری و عملکرد در محیط کار را بسط داد. شهرت او بیشتر به‌سبب تألیف کتاب یادگیری سازمانی[۱] (۱۹۹۳م) است که با همکاری دونالد شون[۲] منتشر شد و سهمی بسزا در مفهوم سازمان یادگیری ایفا کرد. از ۱۹۷۱م استاد ممتاز آموزش و رفتار سازمانی در دورۀ تحصیلات تکمیلی مدرسۀ بازرگانی و دانشگاه هاروارد بود. آگایریس در نیوآرک[۳]، نیوجرسی[۴]، زاده شد. در ۱۹۴۷م در رشتۀ روانشناسی از دانشگاه کلارک دانشنامۀ کارشناسی، در ۱۹۴۹م در رشتۀ اقتصاد و روانشناسی از دانشگاه کانزاس دانشنامۀ کارشناسی ارشد، و در ۱۹۵۱م در رشتۀ رفتار سازمانی از دانشگاه کورنل دانشنامۀ دکتری گرفت. پیش از پیوستن به دانشگاه هاروارد، در ۱۹۷۱م، عضو هیئت علمی دانشگاه ییل[۵] و استاد علوم اداری و سپس استاد بخش علوم اداری این دانشگاه شد. پژوهش اولیۀ او دربارۀ آثار روش‌های مدیریت سنتی بر رفتار فردی و رشد گروهی بود. در «نظریۀ نابالیدگی ـ بالیدگی[۶]» استدلال کرد که نظارت دقیق، روابط سخت‌گیرانه، و طرح شغلی، انگیزه را سرکوب می‌کند و غالباً سبب از خودبیگانگی[۷]، بی‌اعتنایی[۸] یا حتی مخالفت در کارکنان می‌شود. این نظریه را بعدها در کتاب‌های شخصیت و سازمان[۹] (۱۹۵۷م) و یکپارچه‌سازی فرد و سازمان[۱۰] (۱۹۶۴م) بسط داد.