لنباخ، فرانتس (۱۸۳۶ـ۱۹۰۴): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=فرانتس لنباخ|نام=Franz Lenbach|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۳۶م|تاریخ مرگ=۱۹۰۴م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=مونیخ|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=پرتره بیسمارک، گلدستون، واگنر، اشتراوس، لیست|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:37078000-2.jpg|بندانگشتی|پرتره اوتو بیسمارک اثر فرانتس لنباخ]] | |||
لِنباخ، فرانتس (۱۸۳۶ـ۱۹۰۴م)(Lenbach, Franz) | |||
نقاش واقعگرا<ref>realism</ref>ی آلمانی. از پرطرفدارترین تکچهرهسازان روزگارش بود، و از بزرگانی همچون [[بیسمارک، اوتو (۱۸۱۵ـ۱۸۹۸)|بیسمارک]]<ref>Bismarck | |||
</ref> (قریب ۸۰بار)، گلدستون<ref> Gladstone</ref>، [[واگنر، ریشارد (۱۸۱۳ـ۱۸۸۳)|واگنر]]<ref> Wagner </ref>، [[اشتراوس، اسکار (۱۸۷۰ـ۱۹۵۴)|اشتراوس]]<ref>Strauss</ref>، و [[لیست، فرانتس (۱۸۱۱ـ۱۸۸۶)|لیست]]<ref> Liszt </ref> نقاشی کرد. نقاشی را در [[مونیخ]] از پیلوتی<ref>Piloty </ref> آموخت، و سپس راهی [[ایتالیا]] شد و از رنگهای پرمایۀ هنر ونیزی<ref>Venetian</ref> قویاً تأثیر گرفت. در واپسین دهههای قرن ۱۹م بر حیات هنری مونیخ تسلط داشت. | |||
نقاش واقعگرا<ref>realism</ref>ی آلمانی. از پرطرفدارترین تکچهرهسازان روزگارش بود، و از بزرگانی همچون بیسمارک<ref>Bismarck | |||
</ref> (قریب ۸۰بار)، گلدستون<ref> Gladstone</ref>، واگنر<ref> Wagner </ref>، اشتراوس<ref>Strauss</ref>، و لیست<ref> Liszt </ref> نقاشی کرد. نقاشی را در مونیخ از پیلوتی<ref>Piloty </ref> آموخت، و سپس راهی ایتالیا شد و از رنگهای پرمایۀ هنر ونیزی<ref>Venetian</ref> قویاً تأثیر گرفت. در واپسین دهههای قرن | |||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۲۱
فرانتس لنباخ Franz Lenbach | |
---|---|
زادروز |
۱۸۳۶م |
درگذشت | ۱۹۰۴م |
ملیت | آلمانی |
تحصیلات و محل تحصیل | مونیخ |
شغل و تخصص اصلی | نقاش |
آثار | پرتره بیسمارک، گلدستون، واگنر، اشتراوس، لیست |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
لِنباخ، فرانتس (۱۸۳۶ـ۱۹۰۴م)(Lenbach, Franz)
نقاش واقعگرا[۱]ی آلمانی. از پرطرفدارترین تکچهرهسازان روزگارش بود، و از بزرگانی همچون بیسمارک[۲] (قریب ۸۰بار)، گلدستون[۳]، واگنر[۴]، اشتراوس[۵]، و لیست[۶] نقاشی کرد. نقاشی را در مونیخ از پیلوتی[۷] آموخت، و سپس راهی ایتالیا شد و از رنگهای پرمایۀ هنر ونیزی[۸] قویاً تأثیر گرفت. در واپسین دهههای قرن ۱۹م بر حیات هنری مونیخ تسلط داشت.