برتولت برشت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} برتولت برشت ( | }} برتولت برشت (۱۸۹۸ـ۱۹۵۶م) (Brecht, Bertolt)<br /> [[File:12190200.jpg|thumb|برتولت برشت]] | ||
نمایش‌نامه‌نویس و شاعر آلمانی و یکی از مهم‌ترین چهره‌های تئاتر قرن ۲۰. مارکسیستی<ref>Marxist</ref> متعهد بود و قصد داشت تئاتری حماسی<ref>epic theatre </ref> بیافریند، که هدف آن ازبین‌بردن «تعلیق ناباوری<ref>suspension of disbelief </ref>» در تئاتر بود، و بدین‌ترتیب نگرشی انتقادی را دربارۀ موضوع نمایش در تماشاگر ایجاد کند و او را به شرکت فعالانه در آن ترغیب کند. با اقتباس از ''اپرای گدایان''<ref>The Beggar’s Opera </ref>، اثر جان گِی<ref>John Gay </ref>، ''اپرای سه‌پولی''<ref>Die Dreigroschenoper/The Threepenny Opera </ref> ( | نمایش‌نامه‌نویس و شاعر آلمانی و یکی از مهم‌ترین چهره‌های تئاتر قرن ۲۰. مارکسیستی<ref>Marxist</ref> متعهد بود و قصد داشت تئاتری حماسی<ref>epic theatre </ref> بیافریند، که هدف آن ازبین‌بردن «تعلیق ناباوری<ref>suspension of disbelief </ref>» در تئاتر بود، و بدین‌ترتیب نگرشی انتقادی را دربارۀ موضوع نمایش در تماشاگر ایجاد کند و او را به شرکت فعالانه در آن ترغیب کند. با اقتباس از ''اپرای گدایان''<ref>The Beggar’s Opera </ref>، اثر جان گِی<ref>John Gay </ref>، ''اپرای سه‌پولی''<ref>Die Dreigroschenoper/The Threepenny Opera </ref> (۱۹۲۸م) را نوشت که کورت وایل<ref>Kurt Weill </ref> آهنگ آن را تنظیم کرد. برخی نمایش‌نامه‌های بعدی برشت عبارت‌اند از ''ننه دلاور و فرزندانش''<ref>Mutter Courage und Ihre Kinder/Mother Courage and her Children </ref> (۱۹۴۱م)، دربارۀ جنگ سی‌ساله، و ''دایرۀ گچی قفقازی''<ref>Der kaukasische Kreidekreis/The Caucasian Chalk Circle </ref>(۱۹۴۵م). برشت، که ضدنازی<ref>anti-Nazi </ref> بود، در ۱۹۳۳م از [[آلمان]] به [[اسکاندیناوی]] و [[امریکا، ایالات متحده|ایالات متحده امریکا]] رفت؛ پس از [[جنگ جهانی دوم]] شهروند [[اتریش]] شد. در ۱۹۴۹م گروه تئاتری برلینر آنسامبل<ref>Berliner Ensemble </ref> را در آلمان شرقی تشکیل داد و در همان سال ''رسالۀ کوتاه دربارۀ تئاتر''<ref>Kleines Organon für das Theater/Little Treatise on the Theatre</ref> را منتشر کرد که بیان موجز فلسفۀ نمایشی وی بود. از دیگر آثار اوست ''زندگی گالیله''<ref> Leben des Galilei/The Life of Galileo </ref> (۱۹۳۸م)، ''زن خوب سچوان''<ref>Der gute Mensch von Setzuan/The Good Woman of Setzuan </ref> (۱۹۴۳م)، و ''صعود مقاومت‌پذیر آرتورو اویی''<ref>Der aufhaltsame Aufstieg der Arturo Ui/The Resistible Rise of Arture Ui</ref> (۱۹۵۸م). برشت در [[آوگسبورگ]]<ref> Augsburg </ref>زاده شد و در دانشگاه‌های [[مونیخ]] و [[برلین]] تحصیل کرد. نویسندگی را پس از پایان جنگ جهانی اول آغاز کرد و نخست با ''طبل‌ها در شب''<ref>Trommeln in der Nacht/Drums in the Night </ref> (۱۹۲۲م) مشهور شد که نمایشی اکسپرسیونیستی<ref>expressionist </ref> با مضمون کهنۀ «بازگشت جنگجو» در بافتی نو بود. در همان سال ''بعل''<ref>Baal </ref> و درپی آن''در جنگل شهرها''<ref>Im Dickicht der Städte/In the Jungle of Cities </ref> (۱۹۲۴م) را نوشت. برشت همچنین بالاد<ref>ballad </ref>هایی به‌سبک [[ویون، فرانسوا (۱۴۳۱ـ ح ۱۴۶۵م)|فرانسوآ ویون]]<ref>François Villon </ref>می‌سرود که مجموعه‌ای از آن‌ها را در ''کتاب دعای خانگی''<ref>Die Hauspostille/A Manual of Piety </ref> (۱۹۲۷م) انتشار داد. این نوع شعر رفته‌رفته جزء مکمل نمایش‌نامه‌های او شد. ''اپرای سه‌پولی'' اپرایی به‌سبک بالاد است. برشت با همکاری کورت وایل نمایش‌نامۀ ''عظمت و انحطاط شهر ماهاگونی''<ref>Die Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny/Rise and Fall of the City of Mahagonny </ref>(۱۹۲۷م) را در قالب اپرا بالاد<ref>ballad opera </ref> تدوین کرد. در همین زمان ''نمایش‌نامه‌های آموزشی''<ref>Lehrstücke </ref> (۱۹۲۹ـ۱۹۳۴م) را نوشت که آثاری نوگرا و کوتاه به‌شیوۀ نمایش‌نامه‌های اخلاقی قرون وسطا با مضامین مارکسیستی بودند. کمال و پختگی اغلب آثار برشت به دورۀ تبعیدش از آلمان برمی‌گردد. چندین شعر و نمایش‌نامۀ کوتاه و پرشور ضدنازی نیز نوشت که در مجموعۀ''ترس و نکبت رایش سوم''<ref>Furcht und Elend des Dritten Reiches/The Private Life of the Master Race | ||
</ref> ( | </ref> (۱۹۴۵م) گردآمده‌اند. در ۱۹۴۷م به کمیتۀ فعالیت‌های ضدامریکایی احضار شد و این در زمانی بود که عضویت در حزب کمونیست را انکار کرد، ولی اندک زمانی بعد [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] را ترک گفت. ابتدا به [[سوئیس]] رفت و در ۱۹۴۹م که در برلین شرقی (سابق) تئاتری در اختیارش قرار گرفت، به آلمان شرقی بازگشت. نظام آلمان شرقی با حمایت از برشت و با هدف استفاده از او برای تبلیغات کمونیستی جایگاه ادبی خاصی برای او قائل شد. با این‌همه، برشت تا آن هنگام که مقامات کاملاً از او روی برتافتند، استقلال هنری خود را حفظ کرد و اپرای ''لوکولوس''<ref> Lukullus </ref> وی پس از نخستین شب در ۱۹۵۱م توقیف شد. برشت به‌منظور اجرای نمایش‌نامه‌های بعدی خود گروهی بازیگر، تهیه‌کننده، و طراح در برلینر آنسامبل گردآورد که همسرش، [[وایگل، هلنه (۱۹۰۰ـ۱۹۷۱)|هلنه وایگل]]<ref>Helene Weigel </ref>، ازجمله بازیگران آن بود. این گروه با سفر در اروپای غربی و با هدایت برشت توانست شگردهای گوناگون وی را در ازمیان‌بردن توهّم نمایشی کاملاً نشان‌دهد. این شگردها مشتمل بودند بر تفسیر بی‌طرفانه، اشتباه عمدی در خواندن سطرها، تک‌گویی بازیگران<ref>aside</ref> در خطاب به تماشاگران، و نیز الحاق بالادها و موسیقی ساز و ضربی. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۶
| برتولت برشت Bertolt Brecht | |
|---|---|
| زادروز |
آوگسبورگ ۱۸۹۸ م |
| درگذشت | ۱۹۵۶م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | نمایش‌نامه‌نویس |
| آثار | اپرا: گدایان و نمایش نامه ها: از ننه دلاور و فرزندانش (۱۹۴۱)؛ زندگی گالیله (۱۹۳۸)؛ دایره گچی قفقازی قفقازی (۱۹۴۵) |
| گروه مقاله | تیاتر |
برتولت برشت (۱۸۹۸ـ۱۹۵۶م) (Brecht, Bertolt)
نمایش‌نامه‌نویس و شاعر آلمانی و یکی از مهم‌ترین چهره‌های تئاتر قرن ۲۰. مارکسیستی[۱] متعهد بود و قصد داشت تئاتری حماسی[۲] بیافریند، که هدف آن ازبین‌بردن «تعلیق ناباوری[۳]» در تئاتر بود، و بدین‌ترتیب نگرشی انتقادی را دربارۀ موضوع نمایش در تماشاگر ایجاد کند و او را به شرکت فعالانه در آن ترغیب کند. با اقتباس از اپرای گدایان[۴]، اثر جان گِی[۵]، اپرای سه‌پولی[۶] (۱۹۲۸م) را نوشت که کورت وایل[۷] آهنگ آن را تنظیم کرد. برخی نمایش‌نامه‌های بعدی برشت عبارت‌اند از ننه دلاور و فرزندانش[۸] (۱۹۴۱م)، دربارۀ جنگ سی‌ساله، و دایرۀ گچی قفقازی[۹](۱۹۴۵م). برشت، که ضدنازی[۱۰] بود، در ۱۹۳۳م از آلمان به اسکاندیناوی و ایالات متحده امریکا رفت؛ پس از جنگ جهانی دوم شهروند اتریش شد. در ۱۹۴۹م گروه تئاتری برلینر آنسامبل[۱۱] را در آلمان شرقی تشکیل داد و در همان سال رسالۀ کوتاه دربارۀ تئاتر[۱۲] را منتشر کرد که بیان موجز فلسفۀ نمایشی وی بود. از دیگر آثار اوست زندگی گالیله[۱۳] (۱۹۳۸م)، زن خوب سچوان[۱۴] (۱۹۴۳م)، و صعود مقاومت‌پذیر آرتورو اویی[۱۵] (۱۹۵۸م). برشت در آوگسبورگ[۱۶]زاده شد و در دانشگاه‌های مونیخ و برلین تحصیل کرد. نویسندگی را پس از پایان جنگ جهانی اول آغاز کرد و نخست با طبل‌ها در شب[۱۷] (۱۹۲۲م) مشهور شد که نمایشی اکسپرسیونیستی[۱۸] با مضمون کهنۀ «بازگشت جنگجو» در بافتی نو بود. در همان سال بعل[۱۹] و درپی آندر جنگل شهرها[۲۰] (۱۹۲۴م) را نوشت. برشت همچنین بالاد[۲۱]هایی به‌سبک فرانسوآ ویون[۲۲]می‌سرود که مجموعه‌ای از آن‌ها را در کتاب دعای خانگی[۲۳] (۱۹۲۷م) انتشار داد. این نوع شعر رفته‌رفته جزء مکمل نمایش‌نامه‌های او شد. اپرای سه‌پولی اپرایی به‌سبک بالاد است. برشت با همکاری کورت وایل نمایش‌نامۀ عظمت و انحطاط شهر ماهاگونی[۲۴](۱۹۲۷م) را در قالب اپرا بالاد[۲۵] تدوین کرد. در همین زمان نمایش‌نامه‌های آموزشی[۲۶] (۱۹۲۹ـ۱۹۳۴م) را نوشت که آثاری نوگرا و کوتاه به‌شیوۀ نمایش‌نامه‌های اخلاقی قرون وسطا با مضامین مارکسیستی بودند. کمال و پختگی اغلب آثار برشت به دورۀ تبعیدش از آلمان برمی‌گردد. چندین شعر و نمایش‌نامۀ کوتاه و پرشور ضدنازی نیز نوشت که در مجموعۀترس و نکبت رایش سوم[۲۷] (۱۹۴۵م) گردآمده‌اند. در ۱۹۴۷م به کمیتۀ فعالیت‌های ضدامریکایی احضار شد و این در زمانی بود که عضویت در حزب کمونیست را انکار کرد، ولی اندک زمانی بعد امریکا را ترک گفت. ابتدا به سوئیس رفت و در ۱۹۴۹م که در برلین شرقی (سابق) تئاتری در اختیارش قرار گرفت، به آلمان شرقی بازگشت. نظام آلمان شرقی با حمایت از برشت و با هدف استفاده از او برای تبلیغات کمونیستی جایگاه ادبی خاصی برای او قائل شد. با این‌همه، برشت تا آن هنگام که مقامات کاملاً از او روی برتافتند، استقلال هنری خود را حفظ کرد و اپرای لوکولوس[۲۸] وی پس از نخستین شب در ۱۹۵۱م توقیف شد. برشت به‌منظور اجرای نمایش‌نامه‌های بعدی خود گروهی بازیگر، تهیه‌کننده، و طراح در برلینر آنسامبل گردآورد که همسرش، هلنه وایگل[۲۹]، ازجمله بازیگران آن بود. این گروه با سفر در اروپای غربی و با هدایت برشت توانست شگردهای گوناگون وی را در ازمیان‌بردن توهّم نمایشی کاملاً نشان‌دهد. این شگردها مشتمل بودند بر تفسیر بی‌طرفانه، اشتباه عمدی در خواندن سطرها، تک‌گویی بازیگران[۳۰] در خطاب به تماشاگران، و نیز الحاق بالادها و موسیقی ساز و ضربی.
- ↑ Marxist
- ↑ epic theatre
- ↑ suspension of disbelief
- ↑ The Beggar’s Opera
- ↑ John Gay
- ↑ Die Dreigroschenoper/The Threepenny Opera
- ↑ Kurt Weill
- ↑ Mutter Courage und Ihre Kinder/Mother Courage and her Children
- ↑ Der kaukasische Kreidekreis/The Caucasian Chalk Circle
- ↑ anti-Nazi
- ↑ Berliner Ensemble
- ↑ Kleines Organon für das Theater/Little Treatise on the Theatre
- ↑ Leben des Galilei/The Life of Galileo
- ↑ Der gute Mensch von Setzuan/The Good Woman of Setzuan
- ↑ Der aufhaltsame Aufstieg der Arturo Ui/The Resistible Rise of Arture Ui
- ↑ Augsburg
- ↑ Trommeln in der Nacht/Drums in the Night
- ↑ expressionist
- ↑ Baal
- ↑ Im Dickicht der Städte/In the Jungle of Cities
- ↑ ballad
- ↑ François Villon
- ↑ Die Hauspostille/A Manual of Piety
- ↑ Die Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny/Rise and Fall of the City of Mahagonny
- ↑ ballad opera
- ↑ Lehrstücke
- ↑ Furcht und Elend des Dritten Reiches/The Private Life of the Master Race
- ↑ Lukullus
- ↑ Helene Weigel
- ↑ aside