گرن، بارون پیر نارسیس (۱۷۷۴ـ۱۸۳۳): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
گِرَن، بارون پیِر نارسیس ( | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}گِرَن، بارون پیِر نارسیس (۱۷۷۴ـ۱۸۳۳م)(Guerin Baron, Pierre Narcisse) | ||
نقاش نئوکلاسیک<ref>neo classical | نقاش نئوکلاسیک<ref>neo classical | ||
</ref> فرانسوی. آوازهاش حاصل سبک ظریف و پیراستۀ اوست. پس از دورهای هنرآموزی نزد ژان باپتیست رنیو<ref>Jean Baptiste Regnault </ref>، برندۀ جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> شد و به ایتالیا رفت ( | </ref> فرانسوی. آوازهاش حاصل سبک ظریف و پیراستۀ اوست. پس از دورهای هنرآموزی نزد ژان باپتیست رنیو<ref>Jean Baptiste Regnault </ref>، برندۀ جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> شد و به ایتالیا رفت (۱۷۹۹م). اثرش با نام ''بازگشت مارکوس سکستوس''<ref>''Return of Marcus Sextus ''</ref> در سالن<ref>Salon </ref> پاریس (۱۷۹۹م) توجه بسیاری را برانگیخت. کارگاه گرن در پاریس، میعادگاه بسیاری از نقاشان رمانتیک<ref>romantic </ref> همچون کونیه<ref>Cogniet </ref>، اورسل<ref>Orsel </ref>، و ژریکو<ref>Gericault </ref> بود. در ۱۸۰۳م نشان لژیون دو نور<ref>(Legion of Honour (Légion d’Honneur </ref> به وی اعطا شد، و در ۱۸۱۵ به مقام استادی در هنرهای زیبا<ref>Beaux-Arts </ref> دست یافت. از ۱۸۲۲م تا ۱۸۲۸م مدیریت آکادمی فرانسه<ref>French Academy</ref> را در رم برعهده گرفت. | ||
| |
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۲
جعبه زندگینامه |
---|
گِرَن، بارون پیِر نارسیس (۱۷۷۴ـ۱۸۳۳م)(Guerin Baron, Pierre Narcisse)
نقاش نئوکلاسیک[۱] فرانسوی. آوازهاش حاصل سبک ظریف و پیراستۀ اوست. پس از دورهای هنرآموزی نزد ژان باپتیست رنیو[۲]، برندۀ جایزۀ رم[۳] شد و به ایتالیا رفت (۱۷۹۹م). اثرش با نام بازگشت مارکوس سکستوس[۴] در سالن[۵] پاریس (۱۷۹۹م) توجه بسیاری را برانگیخت. کارگاه گرن در پاریس، میعادگاه بسیاری از نقاشان رمانتیک[۶] همچون کونیه[۷]، اورسل[۸]، و ژریکو[۹] بود. در ۱۸۰۳م نشان لژیون دو نور[۱۰] به وی اعطا شد، و در ۱۸۱۵ به مقام استادی در هنرهای زیبا[۱۱] دست یافت. از ۱۸۲۲م تا ۱۸۲۸م مدیریت آکادمی فرانسه[۱۲] را در رم برعهده گرفت.