پینک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(صفحه‌ای تازه حاوی «پینک (بابل) (Pinek (Babol روستایی در دهستان خوش‌رود، بخش بندپی غربی شهرستان بابل، استان مازندران. در فاصلۀ 30کیلومتری جنوب غربی شهر بابل، 50کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 48کیلومتری جنوب دریای خزر، 125کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 210متری از...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت پینک 157نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامدار، و محصولات آنها برنج، آلوچه، ازگیل وحشی و فراورده‌های خانگی (مثل رب) از میوه‌های جنگلی است. مردم پینک به زبان طبری (گویش بابلی) سخن می‌گویند.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت پینک 157نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامدار، و محصولات آنها برنج، آلوچه، ازگیل وحشی و فراورده‌های خانگی (مثل رب) از میوه‌های جنگلی است. مردم پینک به زبان طبری (گویش بابلی) سخن می‌گویند.
----

نسخهٔ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۲۶

پینک (بابل) (Pinek (Babol

روستایی در دهستان خوش‌رود، بخش بندپی غربی شهرستان بابل، استان مازندران. در فاصلۀ 30کیلومتری جنوب غربی شهر بابل، 50کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 48کیلومتری جنوب دریای خزر، 125کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 210متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی جنگلی - کوهپایه‌ای در دامنه‌های شمالی البرز مرکزی و در میان جنگل‌های بندپی (بخشی از جنگل‌های هیرکانی) است. در کنارۀ غربی سجادرود واقع شده است. کلارود، از ریزابه‌های سجادرود، در یک کیلومتری شرق پینک به سمت شمال جریان دارد. اراضی روستا با جنگل احاطه شده و به وسیلۀ روستاهای بالادست به گلوگاه و از این طریق به شهر بابل دسترسی دارد.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت پینک 157نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامدار، و محصولات آنها برنج، آلوچه، ازگیل وحشی و فراورده‌های خانگی (مثل رب) از میوه‌های جنگلی است. مردم پینک به زبان طبری (گویش بابلی) سخن می‌گویند.