والنتین آوی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
والنتین آوی (اوآز 13 نوامبر 1745 - پاریس 19 مارس 1822م) Valentin Hauy | والنتین آوی (اوآز 13 نوامبر 1745 - پاریس 19 مارس 1822م) Valentin Hauy | ||
بنیانگذار نخستین مدرسۀ نابینایان و پیشگام روش جدید برای خواندن و نوشتن نابینایان. پدرش علاوه بر اشتغال در بافندگی، مدیریت ناقوس صومعه/کلیسای محلی را بر عهده داشت. والنتین در کودکی به صومعه میرفت و نزد راهبهها زبان میآموخت. در آموزشگاه صومعه تحصیلات ابتدایی را گذراند. سپس در دانشگاه پاریس، تحصیلاتش را در رشتۀ زبانهای مدرن و خوشنویسی به پایان برد. در جوانی برای تأمین مخارجش به آموزگاری روی آورد. همچنین مترجم وزارت امور خارجه و از 1783م مترجم لویی شانزدهم بود. از 1771م توجهش به نابینایان جلب شد و | بنیانگذار نخستین مدرسۀ نابینایان و پیشگام روش جدید برای خواندن و نوشتن نابینایان. پدرش علاوه بر اشتغال در بافندگی، مدیریت ناقوس صومعه/کلیسای محلی را بر عهده داشت. والنتین در کودکی به صومعه میرفت و نزد راهبهها زبان میآموخت. در آموزشگاه صومعه تحصیلات ابتدایی را گذراند. سپس در دانشگاه پاریس، تحصیلاتش را در رشتۀ زبانهای مدرن و خوشنویسی به پایان برد. در جوانی برای تأمین مخارجش به آموزگاری روی آورد. همچنین مترجم وزارت امور خارجه و از 1783م مترجم لویی شانزدهم بود. | ||
آوی از 1771م توجهش به نابینایان جلب شد و متعاقب آن از چند سال بعد به آموزش آنها از طریق حروف برجسته پرداخت. اولین مدرسۀ کودکان نابینا<ref>Institution des Enfants Aveugles</ref> را در 1785م در پاریس افتتاح کرد. این مدرسه رایگان بود و هزینههای آن را یک مؤسسۀ خدمات اجتماعی تا سال 1791م تأمین کرد. پس از افزایش دانشآموزان و توسعۀ مدرسه، اسمش را به مؤسسۀ ملی نوآموزان نابینا<ref>Institut National Des Jeunes Aveugles (IWJA)</ref> تغییر داد. در خلال انقلاب فرانسه، این مدرسه توسط دولت تصرف شد و نامش به مؤسسۀ ملی کارگران نابینا<ref>National Institute of Blind workers</ref> تغییر یافت. آوی هم به دلیل آشفتگیهای آن دوره در 1802م از ریاست مدرسه استعفا داد. چند ماه بعد مدرسهای خصوصی در خیابان سنت پاریس به نام موزۀ نابینایان<ref>Musee des Aveugles</ref> دایر کرد. | |||
آوی آموزشهای معمولی را برای نابینایان کافی نمیدانست و بر فراگیری مهارت و حرفه جهت حضور اجتماعیشان تأکید میکرد. به همین دلیل در مدرسهاش حرفهآموزی دایر شد و میتوان او را پیشگام مهارتآموزی نابینایان دانست. موریس دولاسیزران<ref>M. de la Sizeranne</ref> هفت دهه پس از درگذشت آوی، مؤسسۀ والنتین آوی<ref>Association Valentin Hauy</ref> را بنیان نهاد و به نابینایان مهارت هم میآموخت. دکتر فابر در 1905م در همین بنیاد، ماساژ طبی را آموزش میداد. آوی در مسائل مدنی و سیاسی هم فعال بود؛ به دلیل نقشآفرینی و حضورش در حوادث انقلاب فرانسه (1799-1789) گاه مورد خشم حاکمیت قرار میگرفت و چند بار دستگیر شد. | آوی آموزشهای معمولی را برای نابینایان کافی نمیدانست و بر فراگیری مهارت و حرفه جهت حضور اجتماعیشان تأکید میکرد. به همین دلیل در مدرسهاش حرفهآموزی دایر شد و میتوان او را پیشگام مهارتآموزی نابینایان دانست. موریس دولاسیزران<ref>M. de la Sizeranne</ref> هفت دهه پس از درگذشت آوی، مؤسسۀ والنتین آوی<ref>Association Valentin Hauy</ref> را بنیان نهاد و به نابینایان مهارت هم میآموخت. دکتر فابر در 1905م در همین بنیاد، ماساژ طبی را آموزش میداد. آوی در مسائل مدنی و سیاسی هم فعال بود؛ به دلیل نقشآفرینی و حضورش در حوادث انقلاب فرانسه (1799-1789) گاه مورد خشم حاکمیت قرار میگرفت و چند بار دستگیر شد. | ||
نسخهٔ ۱۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۲۴
والنتین آوی (اوآز 13 نوامبر 1745 - پاریس 19 مارس 1822م) Valentin Hauy
بنیانگذار نخستین مدرسۀ نابینایان و پیشگام روش جدید برای خواندن و نوشتن نابینایان. پدرش علاوه بر اشتغال در بافندگی، مدیریت ناقوس صومعه/کلیسای محلی را بر عهده داشت. والنتین در کودکی به صومعه میرفت و نزد راهبهها زبان میآموخت. در آموزشگاه صومعه تحصیلات ابتدایی را گذراند. سپس در دانشگاه پاریس، تحصیلاتش را در رشتۀ زبانهای مدرن و خوشنویسی به پایان برد. در جوانی برای تأمین مخارجش به آموزگاری روی آورد. همچنین مترجم وزارت امور خارجه و از 1783م مترجم لویی شانزدهم بود.
آوی از 1771م توجهش به نابینایان جلب شد و متعاقب آن از چند سال بعد به آموزش آنها از طریق حروف برجسته پرداخت. اولین مدرسۀ کودکان نابینا[۱] را در 1785م در پاریس افتتاح کرد. این مدرسه رایگان بود و هزینههای آن را یک مؤسسۀ خدمات اجتماعی تا سال 1791م تأمین کرد. پس از افزایش دانشآموزان و توسعۀ مدرسه، اسمش را به مؤسسۀ ملی نوآموزان نابینا[۲] تغییر داد. در خلال انقلاب فرانسه، این مدرسه توسط دولت تصرف شد و نامش به مؤسسۀ ملی کارگران نابینا[۳] تغییر یافت. آوی هم به دلیل آشفتگیهای آن دوره در 1802م از ریاست مدرسه استعفا داد. چند ماه بعد مدرسهای خصوصی در خیابان سنت پاریس به نام موزۀ نابینایان[۴] دایر کرد.
آوی آموزشهای معمولی را برای نابینایان کافی نمیدانست و بر فراگیری مهارت و حرفه جهت حضور اجتماعیشان تأکید میکرد. به همین دلیل در مدرسهاش حرفهآموزی دایر شد و میتوان او را پیشگام مهارتآموزی نابینایان دانست. موریس دولاسیزران[۵] هفت دهه پس از درگذشت آوی، مؤسسۀ والنتین آوی[۶] را بنیان نهاد و به نابینایان مهارت هم میآموخت. دکتر فابر در 1905م در همین بنیاد، ماساژ طبی را آموزش میداد. آوی در مسائل مدنی و سیاسی هم فعال بود؛ به دلیل نقشآفرینی و حضورش در حوادث انقلاب فرانسه (1799-1789) گاه مورد خشم حاکمیت قرار میگرفت و چند بار دستگیر شد.
تأثیر جهانی و تداوم
خبر مدرسۀ نابینایان و روش آوی به سایر کشورهای اروپا و سپس به آمریکا رسید. تحصیل شاگردانی چون لویی بریل در مدرسۀ او (ثبتنام در 1819م) به اعتبارش میافزود. الکساندر اول روسیه از آوی دعوت کرد تا مدرسۀ نابینایان را در روسیه هم دایر کند. در سپتامبر 1806م به سنت پترزبورگ رفت و پس از تأسیس مدرسه، یازده سال مدیریتش را به عهده داشت. شیوۀ آوی در آمریکا تا 1854م مورد استفاده بود، ولی بعداً خط بریل جایگزین آن شد. به این ترتیب نابینایان هفت دهه به شیوۀ آوی تحصیل کردند. این روش به ایران نیامد و نابینایان ایران اولین بار، از 1304ش (یعنی حدود 30سال پس از رسمیت خط بریل) با خط بریل آشنا شدند.