رزم آرا، حاج علی (تهران ۱۲۸۰ـ۱۳۲۹ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
رَزمآرا، حاجعلی (تهران ۱۲۸۰ـ۱۳۲۹ش)<br> | رَزمآرا، حاجعلی (تهران ۱۲۸۰ـ۱۳۲۹ش)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =حاج علی رزم آرا | |عنوان =حاج علی رزم آرا | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>رئیس ستاد ارتش و نخستوزیر ایران در دورۀ [[محمدرضا شاه پهلوی (۱۲۹۸ـ۱۳۵۹ش)|محمدرضا پهلوی]]. تحصیلات خود را در [[آلیانس، مدارس|مدرسۀ آلیانس]] و مدرسۀ نظام مشیرالدوله به پایان برد و با درجۀ ستوان دومی به نیروی قزاق پیوست. در ۱۳۰۱ با درجۀ ستوان یکمی آجودان فوج پهلوی شد. در ۱۳۰۲ برای ادامۀ تحصیل نظامی به دانشگاه سن سیر فرانسه اعزام و در ۱۳۱۱ فرمانده تیپ لرستان شد. وی در ۱۳۱۶ به تدریس در دانشگاه جنگ مأمور و سپس رئیس دایرۀ جغرافیای ارتش، و در ۱۳۲۰ با درجۀ سرتیپی به فرماندهِ لشکر یک و در ۱۳۲۲ رئیس ستاد ارتش ایران و پس از اختلاف با وزارت جنگ در ۱۳۲۲ رئیس دانشکدۀ افسری شد. در ۱۳۲۳، بار دیگر رئیس ستاد ارتش شد ولی از کار کناره گرفت. در ۱۳۲۴ به ارتش بازگشت و از ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۹ ریاست ستاد ارتش را عهدهدار بود. در تیر ۱۳۲۹ به نخستوزیری منصوب شد. وی از مخالفان سرسخت طرح [[ملی شدن نفت ایران|ملیشدن صنعت نفت]] بود و به همین سبب نیز به دست [[ | }}[[پرونده: 22076900.jpg | بندانگشتی|رَزمآرا، حاجعلي]]<p>رئیس ستاد ارتش و نخستوزیر ایران در دورۀ [[محمدرضا شاه پهلوی (۱۲۹۸ـ۱۳۵۹ش)|محمدرضا پهلوی]]. تحصیلات خود را در [[آلیانس، مدارس|مدرسۀ آلیانس]] و مدرسۀ نظام مشیرالدوله به پایان برد و با درجۀ ستوان دومی به نیروی قزاق پیوست. در ۱۳۰۱ با درجۀ ستوان یکمی آجودان فوج پهلوی شد. در ۱۳۰۲ برای ادامۀ تحصیل نظامی به دانشگاه سن سیر فرانسه اعزام و در ۱۳۱۱ فرمانده تیپ لرستان شد. وی در ۱۳۱۶ به تدریس در دانشگاه جنگ مأمور و سپس رئیس دایرۀ جغرافیای ارتش، و در ۱۳۲۰ با درجۀ سرتیپی به فرماندهِ لشکر یک و در ۱۳۲۲ رئیس ستاد ارتش ایران و پس از اختلاف با وزارت جنگ در ۱۳۲۲ رئیس دانشکدۀ افسری شد. در ۱۳۲۳، بار دیگر رئیس ستاد ارتش شد ولی از کار کناره گرفت. در ۱۳۲۴ به ارتش بازگشت و از ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۹ ریاست ستاد ارتش را عهدهدار بود. در تیر ۱۳۲۹ به نخستوزیری منصوب شد. وی از مخالفان سرسخت طرح [[ملی شدن نفت ایران|ملیشدن صنعت نفت]] بود و به همین سبب نیز به دست [[طهماسبی، خلیل|خلیل طهماسبی]]، عضو فدائیان اسلام، در مسجد سلطانی تهران به قتل رسید.</p> | ||
<br><!--22076900--> | <br><!--22076900--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ پهلوی]] | [[رده:دورۀ پهلوی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۳۰
رَزمآرا، حاجعلی (تهران ۱۲۸۰ـ۱۳۲۹ش)
| حاج علی رزم آرا | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۲۸۰ش |
| درگذشت | ۱۳۲۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در رشته نظامی دانشگاه سن سیر فرانسه |
| شغل و تخصص اصلی | سیاستمدار |
| سمت | رییس ستاد ارتش از ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۹، نخست وزیر در ۱۳۲۹، رییس دایره جغرافیای ارتش |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
رئیس ستاد ارتش و نخستوزیر ایران در دورۀ محمدرضا پهلوی. تحصیلات خود را در مدرسۀ آلیانس و مدرسۀ نظام مشیرالدوله به پایان برد و با درجۀ ستوان دومی به نیروی قزاق پیوست. در ۱۳۰۱ با درجۀ ستوان یکمی آجودان فوج پهلوی شد. در ۱۳۰۲ برای ادامۀ تحصیل نظامی به دانشگاه سن سیر فرانسه اعزام و در ۱۳۱۱ فرمانده تیپ لرستان شد. وی در ۱۳۱۶ به تدریس در دانشگاه جنگ مأمور و سپس رئیس دایرۀ جغرافیای ارتش، و در ۱۳۲۰ با درجۀ سرتیپی به فرماندهِ لشکر یک و در ۱۳۲۲ رئیس ستاد ارتش ایران و پس از اختلاف با وزارت جنگ در ۱۳۲۲ رئیس دانشکدۀ افسری شد. در ۱۳۲۳، بار دیگر رئیس ستاد ارتش شد ولی از کار کناره گرفت. در ۱۳۲۴ به ارتش بازگشت و از ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۹ ریاست ستاد ارتش را عهدهدار بود. در تیر ۱۳۲۹ به نخستوزیری منصوب شد. وی از مخالفان سرسخت طرح ملیشدن صنعت نفت بود و به همین سبب نیز به دست خلیل طهماسبی، عضو فدائیان اسلام، در مسجد سلطانی تهران به قتل رسید.