دینبری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
دژ بزرگ سلتی بر فراز تپهای در ۵کیلومتری شمال غربی اِستاکبریج<ref>Stockbridge | دژ بزرگ سلتی بر فراز تپهای در ۵کیلومتری شمال غربی اِستاکبریج<ref>Stockbridge | ||
</ref>، همپشر<ref>Hampshire </ref> در انگلستان. در حفاریهای انجامشده چندین کلبه و انبار زیرزمینی در آنجا کشف شد که ثابت میکرد دینبری فقط پناهگاه نبوده، بلکه محل سکونت دایمی بوده است. این کلبهها دایرهایشکل و چوبی بودند. حدود ۵۵۰پم برج و بارویی چوبی بنا شد و در قرن ۲پم خاکریزهای میانی و بیرونی ساخته شدند. در مدخل شرقی، سنگهای فلاخن نیز یافت شدهاند. مطالعۀ طولانی محل، به همراه حفاریهای پیرامون آن تصویری از تغییرات را در گذشت زمان از ساخت نخستین استحکامات در قرن ۶پم تا افولی ناگهانی در قرن ۱پم بهدست میدهند، و اجساد موجود در چالههای گورستان و سوختن دروازۀ شرقی تأکیدی است بر این واقعیت. استخوانهای | </ref>، [[همپشر]]<ref>Hampshire </ref> در [[انگلستان]]. در حفاریهای انجامشده چندین کلبه و انبار زیرزمینی در آنجا کشف شد که ثابت میکرد دینبری فقط پناهگاه نبوده، بلکه محل سکونت دایمی بوده است. این کلبهها دایرهایشکل و چوبی بودند. حدود ۵۵۰پم برج و بارویی چوبی بنا شد و در قرن ۲پم خاکریزهای میانی و بیرونی ساخته شدند. در مدخل شرقی، سنگهای فلاخن نیز یافت شدهاند. مطالعۀ طولانی محل، به همراه حفاریهای پیرامون آن تصویری از تغییرات را در گذشت زمان از ساخت نخستین استحکامات در قرن ۶پم تا افولی ناگهانی در قرن ۱پم بهدست میدهند، و اجساد موجود در چالههای گورستان و سوختن دروازۀ شرقی تأکیدی است بر این واقعیت. استخوانهای [[اسب]]، [[سگ]]، و دیگر حیوانات نیز در این محل بهدست آمده است، همچنین رسوباتی، که شاید بتوان آنها را مربوط به مناسک مذهبی قلمداد کرد، نشاندهندۀ وجود نوعی آداب و رسوم مذهبی در میان اقوام سلتی ساکن آن محل است. حفاری طولانی محل، طی بیش از بیست سال، زیر نظارت بَری کانلیف<ref>Barry Cunliffe</ref>، باستانشناس انگلیسی ( ـ۱۹۳۹)، و استاد باستانشناسی اروپایی [[دانشگاه آکسفورد]] صورت گرفته است. | ||
| | ||
نسخهٔ ۹ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۱۵
دِینْبری (Danebury)
دژ بزرگ سلتی بر فراز تپهای در ۵کیلومتری شمال غربی اِستاکبریج[۱]، همپشر[۲] در انگلستان. در حفاریهای انجامشده چندین کلبه و انبار زیرزمینی در آنجا کشف شد که ثابت میکرد دینبری فقط پناهگاه نبوده، بلکه محل سکونت دایمی بوده است. این کلبهها دایرهایشکل و چوبی بودند. حدود ۵۵۰پم برج و بارویی چوبی بنا شد و در قرن ۲پم خاکریزهای میانی و بیرونی ساخته شدند. در مدخل شرقی، سنگهای فلاخن نیز یافت شدهاند. مطالعۀ طولانی محل، به همراه حفاریهای پیرامون آن تصویری از تغییرات را در گذشت زمان از ساخت نخستین استحکامات در قرن ۶پم تا افولی ناگهانی در قرن ۱پم بهدست میدهند، و اجساد موجود در چالههای گورستان و سوختن دروازۀ شرقی تأکیدی است بر این واقعیت. استخوانهای اسب، سگ، و دیگر حیوانات نیز در این محل بهدست آمده است، همچنین رسوباتی، که شاید بتوان آنها را مربوط به مناسک مذهبی قلمداد کرد، نشاندهندۀ وجود نوعی آداب و رسوم مذهبی در میان اقوام سلتی ساکن آن محل است. حفاری طولانی محل، طی بیش از بیست سال، زیر نظارت بَری کانلیف[۳]، باستانشناس انگلیسی ( ـ۱۹۳۹)، و استاد باستانشناسی اروپایی دانشگاه آکسفورد صورت گرفته است.