منطقه حفاظت شده خیبوس و انجیل سی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «منطقهٔ حفاظتشدهٔ خیبوس و انجیلسی (protected area of Khibus and Anjilsi) زیستگاه طبیعی با گونههای گوناگون جانوری و گیاهی در میان جنگلهای هیرکانی، در شمال شرقی شهرستان سوادکوه شمالی، به مساحت 3,471هکتار. عمدۀ این منطقۀ جنگلی در بخش نارنجستان سوادکوه شمال...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
زیستگاه طبیعی با گونههای گوناگون جانوری و گیاهی در میان جنگلهای هیرکانی، در شمال شرقی شهرستان سوادکوه شمالی، به مساحت 3,471هکتار. عمدۀ این منطقۀ جنگلی در بخش نارنجستان سوادکوه شمالی و نواحی کوچکی از آن در بخش زیراب شهرستان سوادکوه و بخش کلیجانرستاق شهرستان ساری قرار دارد. دسترسی به آن از طریق جادۀ سوادکوه - قائمشهر امکانپذیر است. منطقهای کوهستانی با پوشش جنگلی انبوه و نیمهانبوه است. در بخشهای شمالی متشکل از تپهماهورها با شیب ملایم و در نواحی جنوبی به دامنههای پرشیبِ پوشیده از درختان جنگلی میرسد. به خاطر شیب زیاد بخشهای جنوبی، رفتوآمد در آن سخت و یا ناممکن است؛ به همین خاطر نیمۀ جنوبی این منطقه دستنخوردهتر و بکرتر مانده است. این جنگلها در اواخر سال 1378ش در فهرست مناطق تحت حفاظت سازمان محیط زیست ایران قرار گرفته است. این منطقه در دامنهٔ ارتفاعی ۲۵۰ تا ۹۳۰متر، دما و بارندگی متوسط سالیانۀ ۱۶ درجهٔ سانتیگراد و ۸۰۰ میلیمتر، و دارای اقلیم معتدل مرطوب است. رود آتیجون با جریان عمومی شرقی - غربی در میانۀ این منطقه جریان دارد و در غرب به رودخانۀ تالار میریزد. دسترسی آسان به منطقهٔ حفاظتشدهٔ خیبوس و انجیلسی در غرب و از محل روستاهای برنجستانک و اندارگلی صورت میگیرد. | زیستگاه طبیعی با گونههای گوناگون جانوری و گیاهی در میان جنگلهای هیرکانی، در شمال شرقی شهرستان سوادکوه شمالی، به مساحت 3,471هکتار. عمدۀ این منطقۀ جنگلی در بخش نارنجستان سوادکوه شمالی و نواحی کوچکی از آن در بخش زیراب شهرستان سوادکوه و بخش کلیجانرستاق شهرستان ساری قرار دارد. دسترسی به آن از طریق جادۀ سوادکوه - قائمشهر امکانپذیر است. منطقهای کوهستانی با پوشش جنگلی انبوه و نیمهانبوه است. در بخشهای شمالی متشکل از تپهماهورها با شیب ملایم و در نواحی جنوبی به دامنههای پرشیبِ پوشیده از درختان جنگلی میرسد. به خاطر شیب زیاد بخشهای جنوبی، رفتوآمد در آن سخت و یا ناممکن است؛ به همین خاطر نیمۀ جنوبی این منطقه دستنخوردهتر و بکرتر مانده است. این جنگلها در اواخر سال 1378ش در فهرست مناطق تحت حفاظت سازمان محیط زیست ایران قرار گرفته است. این منطقه در دامنهٔ ارتفاعی ۲۵۰ تا ۹۳۰متر، دما و بارندگی متوسط سالیانۀ ۱۶ درجهٔ سانتیگراد و ۸۰۰ میلیمتر، و دارای اقلیم معتدل مرطوب است. رود آتیجون با جریان عمومی شرقی - غربی در میانۀ این منطقه جریان دارد و در غرب به رودخانۀ تالار میریزد. دسترسی آسان به منطقهٔ حفاظتشدهٔ خیبوس و انجیلسی در غرب و از محل روستاهای برنجستانک و اندارگلی صورت میگیرد. | ||
'''پوشش گیاهی''' | |||
پوشش گیاهی منطقه را شمشاد، نمدار، شیردار، اُوجا، راش، سفید پلت، مَمرز، اوری، زبانگنجشک، خرمندی، توسکای ییلاقی، انجیلی، بلندمازو و دیگر گونههای درختچهای، علفی و بوتهای مانند کولهخاص، سیاهتلو و تمشک تشکیل میدهد. | |||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۲
منطقهٔ حفاظتشدهٔ خیبوس و انجیلسی (protected area of Khibus and Anjilsi)
زیستگاه طبیعی با گونههای گوناگون جانوری و گیاهی در میان جنگلهای هیرکانی، در شمال شرقی شهرستان سوادکوه شمالی، به مساحت 3,471هکتار. عمدۀ این منطقۀ جنگلی در بخش نارنجستان سوادکوه شمالی و نواحی کوچکی از آن در بخش زیراب شهرستان سوادکوه و بخش کلیجانرستاق شهرستان ساری قرار دارد. دسترسی به آن از طریق جادۀ سوادکوه - قائمشهر امکانپذیر است. منطقهای کوهستانی با پوشش جنگلی انبوه و نیمهانبوه است. در بخشهای شمالی متشکل از تپهماهورها با شیب ملایم و در نواحی جنوبی به دامنههای پرشیبِ پوشیده از درختان جنگلی میرسد. به خاطر شیب زیاد بخشهای جنوبی، رفتوآمد در آن سخت و یا ناممکن است؛ به همین خاطر نیمۀ جنوبی این منطقه دستنخوردهتر و بکرتر مانده است. این جنگلها در اواخر سال 1378ش در فهرست مناطق تحت حفاظت سازمان محیط زیست ایران قرار گرفته است. این منطقه در دامنهٔ ارتفاعی ۲۵۰ تا ۹۳۰متر، دما و بارندگی متوسط سالیانۀ ۱۶ درجهٔ سانتیگراد و ۸۰۰ میلیمتر، و دارای اقلیم معتدل مرطوب است. رود آتیجون با جریان عمومی شرقی - غربی در میانۀ این منطقه جریان دارد و در غرب به رودخانۀ تالار میریزد. دسترسی آسان به منطقهٔ حفاظتشدهٔ خیبوس و انجیلسی در غرب و از محل روستاهای برنجستانک و اندارگلی صورت میگیرد.
پوشش گیاهی
پوشش گیاهی منطقه را شمشاد، نمدار، شیردار، اُوجا، راش، سفید پلت، مَمرز، اوری، زبانگنجشک، خرمندی، توسکای ییلاقی، انجیلی، بلندمازو و دیگر گونههای درختچهای، علفی و بوتهای مانند کولهخاص، سیاهتلو و تمشک تشکیل میدهد.