حسین آباد (بهشهر): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
برخی از تپههای باستانی حسینآباد که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاند از این قرارند: تپۀ سرخدین مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (ثبت در 1380ش)، یخچالتپۀ شمالی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ امام تقی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ اکبر سهپشته مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش)، و یخچالتپۀ جنوبی مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش). | برخی از تپههای باستانی حسینآباد که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاند از این قرارند: تپۀ سرخدین مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (ثبت در 1380ش)، یخچالتپۀ شمالی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ امام تقی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ اکبر سهپشته مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش)، و یخچالتپۀ جنوبی مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش). | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت حسینآباد 2,353نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، و دامداری، | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت حسینآباد 2,353نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، و دامداری، و محصولات آنها برنج، گندم، جو، پنبه، مرکبات، صیفیجات و تولیدات دامی است. | ||
نسخهٔ ۱۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۲
حسینآباد (بهشهر) (Hoseynabad (Behshahr
روستایی در دهستان میانکاله، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 15کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر، 35کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 12کیلومتری جنوب دریای خزر، 210کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 20متری پایینتر از سطح دریا قرار دارد. روستایی جلگهای در مسیر جادۀ بهشهر به زاغمرز و خط ساحلی دریای خزر است. در فاصلۀ 8کیلومتری جنوب غربی خلیج گرگان و 12کیلومتری جنوب بندر امیرآباد واقع شده است. حسینآباد دو آببندان وسیع با مساحتهای 84هکتار (در شمال غرب) و 120هکتار (در جنوب) دارد. آببندان شمالی جز استفاده برای تأمین آب زراعی و پرورش ماهی، به عنوان سایت گردشگری هم مورد بهرهبرداری قرار گرفته است. روستای للـهمرز در شمال شرق به حسینآباد متصل است و دیگر روستاهای اطراف آن عبارتند از: قرهتپه در شرق جنوبی، عسگرآباد در غرب شمالی، و امیرآباد در غرب شمالی. حسینآباد چندین محوطۀ باستانی و تاریخی، درمانگاه، کتابخانۀ عمومی، بقالی و نانوایی دارد.
برخی از تپههای باستانی حسینآباد که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاند از این قرارند: تپۀ سرخدین مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (ثبت در 1380ش)، یخچالتپۀ شمالی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ امام تقی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ اکبر سهپشته مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش)، و یخچالتپۀ جنوبی مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش).
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت حسینآباد 2,353نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، و دامداری، و محصولات آنها برنج، گندم، جو، پنبه، مرکبات، صیفیجات و تولیدات دامی است.