درمبخش، کامبیز: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ درمبخش، کامبیز (شیراز ۱۳۲۱ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به درمبخش، کامبیز منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:20089400- | }}[[پرونده:20089400- 2.jpg|جایگزین=از آثار درمبخش|بندانگشتی|از آثار درمبخش]] | ||
کامبیز درمبخش | [[پرونده:20089400-4.jpg|بندانگشتی|کامبیز درمبخش]] | ||
آثار درمبخش در موزههای [[موزه هنرهای معاصر|هنرهای معاصر تهران]]، فرهنگستان هنر، خانه صبا، [[کتابخانه ملی ایران|کتابخانه ملی]]، مان هنر نو، موزه سندیکای گرافیستهای ایران، موزۀ آوینیون پاریس، موزۀ کاریکاتور بازل سوئیس، موزۀ کاریکاتور گابروو در | کامبیز درمبخش (شیراز 8 خرداد ۱۳۲۱ش- تهران ۱۵ آبان ۱۴۰۰ش)<br><p>کاریکاتوریست ایرانی. فارغالتحصیل هنرستان هنرهای زیبای تهران بود. از ابتدای جوانی در دو شاخۀ کاریکاتورنگاری مطبوعاتی و کاریکاتورنگاری هنری بهصورت حرفهای بهکار پرداخت و بعدتر با طرحهای «مینیاتورهای سیاه» خود بهمنزلۀ کاریکاتورنگاری پیشتاز شناخته شد. با هفتهنامۀ ''[[توفیق (هفتهنامۀ اجتماعی)|توفیق]]'' در دهۀ ۱۳۴۰ همکاری میکرد. ب''دون شرح، مینیاتورهای سیاه، دفتر خاطرات فرشتهها، کتاب کامبیز، المپیک خنده، سمفونی خطوط'' از کتابهای اوست. درمبخش در ۱۳۹۳ نشان شوالیه را از دولت [[فرانسه]] دریافت کرد و در ۱۳۹۷ در مراسم پایانی ششمین «جشنواره بینالمللی هنر برای صلح» یکی از چهار هنرمندی بود که نشان عالی «هنر برای صلح» را به خود اختصاص داد. مستند ''سینمای کاغذی'' دربارۀ آثار و زندگی کامبیز درمبخش شرح مصوری از زندگی اوست.</p><p>آنچه در حوزۀ کاری درمبخش به عنوان یک هنرمند کاریکاتوریست حائز اهمیت است، جنبه شناخت جهانی از آثار اوست و امروزه در هرجای دنیا که صحبت از کاریکاتور باشد، بدون شک نام او با احترام آورده میشود. او برندۀ جایزههای مختلفی در بزرگترین و معتبرترین مسابقات بینالمللی کاریکاتور [[ژاپن]]، [[آلمان]]، [[ایتالیا]]، [[سوئیس]]، [[بلژیک]]، [[ترکیه]]، [[برزیل]] و [[یوگسلاوی]] است. آثار وی با خطوطی ساده و سیاه روی زمینۀ سفید کاغذ شکل میگرفت و کاراکترهایی را به وجود میآورد که در هر تابلو روایتگر داستانی متفاوت و تأثیرگذار هستند.</p>آثار درمبخش در موزههای [[موزه هنرهای معاصر|هنرهای معاصر تهران]]، فرهنگستان هنر، خانه صبا، [[کتابخانه ملی ایران|کتابخانه ملی]]، مان هنر نو، موزه سندیکای گرافیستهای ایران، موزۀ آوینیون پاریس، موزۀ کاریکاتور بازل سوئیس، موزۀ کاریکاتور گابروو در [[بلغارستان]]، موزۀ هیروشیما در ژاپن، موزۀ ضدجنگ یوگسلاوی، موزۀ کاریکاتور استامبول ترکیه، موزۀ کاریکاتور ورشو در لهستان و مجموعۀ شهرداری شهر فرانکفورت آلمان نگهداری میشود. در کنار این فعالیتها درمبخش در حوزۀ تبلیغات تصویرگری کتاب کودک، پوستر، فیلم کوتاه، کارت پستال و تقویم هم فعال بود و از اواسط دهۀ ۱۳۸۰ وارد انیمیشنسازی نیز شد. | ||
کامبیز درمبخش پس از چندروز بستری بودن در بیمارستان آتیۀ تهران، براثر عوارض بیماری کرونا درگذشت. [[درمبخش، کیومرث|کیومرث درمبخش]]، کارگردان و مستندساز ایرانی مقیم [[پاریس، شهر|پاریس]]، برادر او بود. کیومرث درمبخش نیز در موج اول کرونا (۱۲ فروردین ۱۳۹۹ش) در پاریس درگذشته بود. | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۵
| کامبیز درمبخش | |
|---|---|
| زادروز |
شیراز 8 خرداد 1321ش |
| درگذشت | تهران 15 آبان 1400ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هنرستان هنرهای زیبای پسران تهران |
| شغل و تخصص اصلی | کاریکاتوریست |
| آثار | کتابهای دون شرح، مینیاتورهای سیاه، دفتر خاطرات فرشتهها، کتاب کامبیز، المپیک خنده، سمفونی خطوط |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمهسازی |
| خویشاوندان سرشناس | کیومرث درمبخش (برادر) |
| جوایز و افتخارات | دریافت نشان شوالیۀ دولت فرانسه/ 1393ش |
کامبیز درمبخش (شیراز 8 خرداد ۱۳۲۱ش- تهران ۱۵ آبان ۱۴۰۰ش)
کاریکاتوریست ایرانی. فارغالتحصیل هنرستان هنرهای زیبای تهران بود. از ابتدای جوانی در دو شاخۀ کاریکاتورنگاری مطبوعاتی و کاریکاتورنگاری هنری بهصورت حرفهای بهکار پرداخت و بعدتر با طرحهای «مینیاتورهای سیاه» خود بهمنزلۀ کاریکاتورنگاری پیشتاز شناخته شد. با هفتهنامۀ توفیق در دهۀ ۱۳۴۰ همکاری میکرد. بدون شرح، مینیاتورهای سیاه، دفتر خاطرات فرشتهها، کتاب کامبیز، المپیک خنده، سمفونی خطوط از کتابهای اوست. درمبخش در ۱۳۹۳ نشان شوالیه را از دولت فرانسه دریافت کرد و در ۱۳۹۷ در مراسم پایانی ششمین «جشنواره بینالمللی هنر برای صلح» یکی از چهار هنرمندی بود که نشان عالی «هنر برای صلح» را به خود اختصاص داد. مستند سینمای کاغذی دربارۀ آثار و زندگی کامبیز درمبخش شرح مصوری از زندگی اوست.
آنچه در حوزۀ کاری درمبخش به عنوان یک هنرمند کاریکاتوریست حائز اهمیت است، جنبه شناخت جهانی از آثار اوست و امروزه در هرجای دنیا که صحبت از کاریکاتور باشد، بدون شک نام او با احترام آورده میشود. او برندۀ جایزههای مختلفی در بزرگترین و معتبرترین مسابقات بینالمللی کاریکاتور ژاپن، آلمان، ایتالیا، سوئیس، بلژیک، ترکیه، برزیل و یوگسلاوی است. آثار وی با خطوطی ساده و سیاه روی زمینۀ سفید کاغذ شکل میگرفت و کاراکترهایی را به وجود میآورد که در هر تابلو روایتگر داستانی متفاوت و تأثیرگذار هستند.
آثار درمبخش در موزههای هنرهای معاصر تهران، فرهنگستان هنر، خانه صبا، کتابخانه ملی، مان هنر نو، موزه سندیکای گرافیستهای ایران، موزۀ آوینیون پاریس، موزۀ کاریکاتور بازل سوئیس، موزۀ کاریکاتور گابروو در بلغارستان، موزۀ هیروشیما در ژاپن، موزۀ ضدجنگ یوگسلاوی، موزۀ کاریکاتور استامبول ترکیه، موزۀ کاریکاتور ورشو در لهستان و مجموعۀ شهرداری شهر فرانکفورت آلمان نگهداری میشود. در کنار این فعالیتها درمبخش در حوزۀ تبلیغات تصویرگری کتاب کودک، پوستر، فیلم کوتاه، کارت پستال و تقویم هم فعال بود و از اواسط دهۀ ۱۳۸۰ وارد انیمیشنسازی نیز شد.
کامبیز درمبخش پس از چندروز بستری بودن در بیمارستان آتیۀ تهران، براثر عوارض بیماری کرونا درگذشت. کیومرث درمبخش، کارگردان و مستندساز ایرانی مقیم پاریس، برادر او بود. کیومرث درمبخش نیز در موج اول کرونا (۱۲ فروردین ۱۳۹۹ش) در پاریس درگذشته بود.