شارداغ، رشدی: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ شارداغ، رشدی (حلب ۱۹۱۷) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به شارداغ، رشدی منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شارداغ، رشدی (حلب | شارداغ، رشدی (حلب ۱۹۱۷م - )<br> | ||
<p>شاعر، نویسنده و دولتمرد ترکیهای. در آنکارا درس خواند و در هنرستان ملی موسیقی آنکارا (پس از ۱۹۶۰) و در دانشکدۀ هنرهای زیبا و مدرسۀ عالی روزنامهنگاری دانشگاه اژه درس میداد. در ۱۹۸۳، از سوی حزب خلق به نمایندگی مردم ازمیر برگزیده شد و به مجلس ترکیه راه یافت. در ۱۹۸۷ سیاست را رها کرد. فعالیتهای ادبیاش را در جوانی آغاز کرد و از ۱۹۳۷ شعر، داستان و مقالات او در نشریات گوناگون بهچاپ میرسید. او آثاری از ادبیات فارسی را به ترکی برگردانده و در ۱۹۷۱ برای همین ترجمهها از دولت ایران نشان سپاس گرفته است. از آثارش: ترجمۀ ''رباعیات عمر خیام'' (۱۹۶۰)؛ ''باباطاهر پریشان و دوبیتیهای او'' (۱۹۶۶)؛ ''غزلهایی از حافظ شیرازی'' (۱۹۷۰)؛ ''اشعار کلاسیک دیوانی ترکیه'' که اثری پژوهشی و نیز جنگی از اشعار ادبیات دیوانی ترکی است (۱۹۷۶)؛ ''سلاطین شاعر'' (۱۹۸۲)؛ ''مثنوی مولانا'' (۱۹۷۲).</p> | <p>شاعر، نویسنده و دولتمرد ترکیهای. در آنکارا درس خواند و در هنرستان ملی موسیقی آنکارا (پس از ۱۹۶۰) و در دانشکدۀ هنرهای زیبا و مدرسۀ عالی روزنامهنگاری دانشگاه اژه درس میداد. در ۱۹۸۳، از سوی حزب خلق به نمایندگی مردم ازمیر برگزیده شد و به مجلس ترکیه راه یافت. در ۱۹۸۷ سیاست را رها کرد. فعالیتهای ادبیاش را در جوانی آغاز کرد و از ۱۹۳۷ شعر، داستان و مقالات او در نشریات گوناگون بهچاپ میرسید. او آثاری از ادبیات فارسی را به ترکی برگردانده و در ۱۹۷۱ برای همین ترجمهها از دولت ایران نشان سپاس گرفته است. از آثارش: ترجمۀ ''رباعیات عمر خیام'' (۱۹۶۰)؛ ''باباطاهر پریشان و دوبیتیهای او'' (۱۹۶۶)؛ ''غزلهایی از حافظ شیرازی'' (۱۹۷۰)؛ ''اشعار کلاسیک دیوانی ترکیه'' که اثری پژوهشی و نیز جنگی از اشعار ادبیات دیوانی ترکی است (۱۹۷۶)؛ ''سلاطین شاعر'' (۱۹۸۲)؛ ''مثنوی مولانا'' (۱۹۷۲).</p> | ||
<br><!--26011300--> | <br><!--26011300--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۰۲
شارداغ، رشدی (حلب ۱۹۱۷م - )
شاعر، نویسنده و دولتمرد ترکیهای. در آنکارا درس خواند و در هنرستان ملی موسیقی آنکارا (پس از ۱۹۶۰) و در دانشکدۀ هنرهای زیبا و مدرسۀ عالی روزنامهنگاری دانشگاه اژه درس میداد. در ۱۹۸۳، از سوی حزب خلق به نمایندگی مردم ازمیر برگزیده شد و به مجلس ترکیه راه یافت. در ۱۹۸۷ سیاست را رها کرد. فعالیتهای ادبیاش را در جوانی آغاز کرد و از ۱۹۳۷ شعر، داستان و مقالات او در نشریات گوناگون بهچاپ میرسید. او آثاری از ادبیات فارسی را به ترکی برگردانده و در ۱۹۷۱ برای همین ترجمهها از دولت ایران نشان سپاس گرفته است. از آثارش: ترجمۀ رباعیات عمر خیام (۱۹۶۰)؛ باباطاهر پریشان و دوبیتیهای او (۱۹۶۶)؛ غزلهایی از حافظ شیرازی (۱۹۷۰)؛ اشعار کلاسیک دیوانی ترکیه که اثری پژوهشی و نیز جنگی از اشعار ادبیات دیوانی ترکی است (۱۹۷۶)؛ سلاطین شاعر (۱۹۸۲)؛ مثنوی مولانا (۱۹۷۲).