پولادیان، جلیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ پولادیان، جلیل (رستاق ۱۳۳۴ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به پولادیان، جلیل منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


پولادیان، جلیل (رستاق ۱۳۳۴ش)<br>
پولادیان، جلیل (رستاق ۱۳۳۴ش - )<br>
<p>شاعر و روزنامه‌نگار افغانستانی. در ۱۳۵۴ش در رشتۀ روزنامه‌نگاری از دانشگاه کابل دانشنامۀ لیسانس گرفت.  از ۱۳۵۷، فعالیت رسمی روزنامه‌نگاری را با همکاری با مطبوعات هرات آغاز کرد، سپس به‌کار در مرکز زبان و ادبیات آکادمی علوم افغانستان پرداخت و در همین مرکز مسئول نشر مجله‌های ''باستان‌شناسی''، ''تحقیقات کوشانی'' و ''خراسان'' شد. از پایه‌گذاران کانون دوستداران مولانا جلال‌الدین بلخی بود. در ۱۳۶۹، ناگزیر به ترک کشورش شد. نخست به ترکیه و سپس به آلمان کوچید و در آن‌جا مجله‌ای را به‌نام ''چراغ'' منتشر کرد. از آثارش: ''مجموعۀ چکامه‌ها برای طلوع؛ غزل‌ها''؛ در ''اشراق پیوستن''؛ ''فراز برج خاکستر'' (هامبورگ، ۱۳۷۴‌ش)؛ دفتر شعر در ''افق'' (راینهاوزن، ۱۳۷۶ش).</p>
<p>شاعر و روزنامه‌نگار افغانستانی. در ۱۳۵۴ش در رشتۀ روزنامه‌نگاری از دانشگاه کابل دانشنامۀ لیسانس گرفت.  از ۱۳۵۷، فعالیت رسمی روزنامه‌نگاری را با همکاری با مطبوعات هرات آغاز کرد، سپس به‌کار در مرکز زبان و ادبیات آکادمی علوم افغانستان پرداخت و در همین مرکز مسئول نشر مجله‌های ''باستان‌شناسی''، ''تحقیقات کوشانی'' و ''خراسان'' شد. از پایه‌گذاران کانون دوستداران مولانا جلال‌الدین بلخی بود. در ۱۳۶۹، ناگزیر به ترک کشورش شد. نخست به ترکیه و سپس به آلمان کوچید و در آن‌جا مجله‌ای را به‌نام ''چراغ'' منتشر کرد. از آثارش: ''مجموعۀ چکامه‌ها برای طلوع؛ غزل‌ها''؛ در ''اشراق پیوستن''؛ ''فراز برج خاکستر'' (هامبورگ، ۱۳۷۴‌ش)؛ دفتر شعر در ''افق'' (راینهاوزن، ۱۳۷۶ش).</p>
<br><!--13200700-->
<br><!--13200700-->

نسخهٔ ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۵

پولادیان، جلیل (رستاق ۱۳۳۴ش - )

شاعر و روزنامه‌نگار افغانستانی. در ۱۳۵۴ش در رشتۀ روزنامه‌نگاری از دانشگاه کابل دانشنامۀ لیسانس گرفت. از ۱۳۵۷، فعالیت رسمی روزنامه‌نگاری را با همکاری با مطبوعات هرات آغاز کرد، سپس به‌کار در مرکز زبان و ادبیات آکادمی علوم افغانستان پرداخت و در همین مرکز مسئول نشر مجله‌های باستان‌شناسی، تحقیقات کوشانی و خراسان شد. از پایه‌گذاران کانون دوستداران مولانا جلال‌الدین بلخی بود. در ۱۳۶۹، ناگزیر به ترک کشورش شد. نخست به ترکیه و سپس به آلمان کوچید و در آن‌جا مجله‌ای را به‌نام چراغ منتشر کرد. از آثارش: مجموعۀ چکامه‌ها برای طلوع؛ غزل‌ها؛ در اشراق پیوستن؛ فراز برج خاکستر (هامبورگ، ۱۳۷۴‌ش)؛ دفتر شعر در افق (راینهاوزن، ۱۳۷۶ش).