زاغمرز

نمایی از تالاب لپو زاغمرز و نیروگاه شهید سلیمی نکا

نمایی از تالاب لپو زاغمرز و نیروگاه شهید سلیمی نکا

زاغمرز (Zagh Marz)

روستایی در دهستان میانکاله، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 24کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر، 34کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 3کیلومتری جنوب دریای خزر، 210کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 20متری پایین‌تر از سطح دریا قرار دارد. روستایی جلگه‌ای در مسیر جادۀ بهشهر به بندر امیرآباد و خط ساحلی دریای خزر است. بندر امیرآباد و نیروگاه سیکل ترکیبی شهید سلیمی نکا به ترتیب در 3.5کیلومتری شمال شرق و شمال غرب زاغمرز قرار دارند و شبه‌جزیرۀ میانکاله در 10کیلومتری شمال شرق روستا. به دلیل جمعیت و مساحت زیاد و موقعیت جغرافیایی، برخی شرکت‌ها یا سازمان‌های دولتی یا زیست‌محیطی منطقه به نام زاغمرزا شناخته می‌شوند. «تالاب‌های لپو و پلنگانِ» زاغمرز (شاملِ سه مرداب لپو، شیرخان لپو و پلنگان) در 500متری جنوب دریای خزر، غرب تالاب میانکاله و در شمال روستای زاغمرز قرار دارند. همچنین این آبادی چند آب‌بندان در اراضی غربی‌اش دارد. اراضی زاغمرز در غرب به شهرستان نکا، در شمال به روستای یکه‌توت و تالاب‌های لپو، در شرق به روستای مهدی‌آباد و خلیج گرگان، در جنوب شرق به روستای زینوند، و در جنوب به شهرستان نکا محدود می‌شود. زاغمرز دبستان، دبیرستان، چند بانک، زمین و سالن ورزشی، حمام عمومی، درمانگاه شبانه‌روزی، داروخانه، تعمیرگاه‌های خدماتی، فروشگاه‌های متعدد، رستوران، چند نانوایی، بوستان تفریحی، ادارۀ مخابرات و چند ادارۀ دولتی دیگر، مؤسسات حمل‌ونقل و باربری، مسجد و تکیه دارد.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت زاغمرز 5,932نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، دامداری، مشاغل خدماتی و کارگری، و محصولات اصلی آنها برنج، گندم، جو، پنبه، سویا، مرکبات، میوه‌های جالیزی و صیفی‌جات است. بخشی از اهالی زاغمرز از طایفۀ کرد یا لک عبدالملکی هستند که در دهه‌های نخست سدۀ پیش به این منطقه کوچیده‌اند و به این ترتیب مردم زاغمرز جز فارسی به طبری و کردی هورامی نیز سخن می‌گویند.

---