زنگیان (سوادکوه): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
روستایی در دهستان ولوپی، بخش مرکزیِ شهرستان سوادکوه، استان مازندران. در فاصلۀ 13کیلومتری جنوب غربی پل سفید، 55کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 80کیلومتری جنوب دریای خزر، 140کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 1300متری از سطح دریا قرار دارد. در منطقهای کوهستانی و جنگلی در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی، و در شرق منطقۀ جنگلیِ حافظتشدۀ شش رودبار واقع شده است. یکی از سرشاخههای اصلی رودخانۀ تالار (موسوم به ولوپی) از ارتفاعات جنوب غربی اراتبن سرچشمه میگیرد و با طی مسیر کلی جنوب غربی - شمال شرقی از یک کیلومتری جنوب و شرق زنگیان میگذرد. این روستا با اتصال به جادۀ آلاشت (از طریق روستاهای شمال شرقی) و سپس جادۀ فیروزکوه، به پل سفید و دیگر نقاط مازندران راه دارد. اراضی آن که در شمال، غرب و جنوب با جنگل احاطه شده، در جنوب به روستای اراتبن، در جنوب شرق به اوات، و در شمال شرق به گردرودبار محدود شده است. علاوه بر جنگل و رود و کوه، آبشار و غار و امامزاده مطهر این روستا از جاذبههای گردشگری آن است. | روستایی در دهستان ولوپی، بخش مرکزیِ شهرستان سوادکوه، استان مازندران. در فاصلۀ 13کیلومتری جنوب غربی پل سفید، 55کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 80کیلومتری جنوب دریای خزر، 140کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 1300متری از سطح دریا قرار دارد. در منطقهای کوهستانی و جنگلی در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی، و در شرق منطقۀ جنگلیِ حافظتشدۀ شش رودبار واقع شده است. یکی از سرشاخههای اصلی رودخانۀ تالار (موسوم به ولوپی) از ارتفاعات جنوب غربی اراتبن سرچشمه میگیرد و با طی مسیر کلی جنوب غربی - شمال شرقی از یک کیلومتری جنوب و شرق زنگیان میگذرد. این روستا با اتصال به جادۀ آلاشت (از طریق روستاهای شمال شرقی) و سپس جادۀ فیروزکوه، به پل سفید و دیگر نقاط مازندران راه دارد. اراضی آن که در شمال، غرب و جنوب با جنگل احاطه شده، در جنوب به روستای اراتبن، در جنوب شرق به اوات، و در شمال شرق به گردرودبار محدود شده است. علاوه بر جنگل و رود و کوه، آبشار و غار و امامزاده مطهر این روستا از جاذبههای گردشگری آن است. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت زنگیان 46نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری، و محصولات اصلی آنها گندم و جو است. مردم بومی زنگیان به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن میگویند. | |||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۰۶
زنگیان (سوادکوه) (Zangian (Savadkuh
روستایی در دهستان ولوپی، بخش مرکزیِ شهرستان سوادکوه، استان مازندران. در فاصلۀ 13کیلومتری جنوب غربی پل سفید، 55کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 80کیلومتری جنوب دریای خزر، 140کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 1300متری از سطح دریا قرار دارد. در منطقهای کوهستانی و جنگلی در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی، و در شرق منطقۀ جنگلیِ حافظتشدۀ شش رودبار واقع شده است. یکی از سرشاخههای اصلی رودخانۀ تالار (موسوم به ولوپی) از ارتفاعات جنوب غربی اراتبن سرچشمه میگیرد و با طی مسیر کلی جنوب غربی - شمال شرقی از یک کیلومتری جنوب و شرق زنگیان میگذرد. این روستا با اتصال به جادۀ آلاشت (از طریق روستاهای شمال شرقی) و سپس جادۀ فیروزکوه، به پل سفید و دیگر نقاط مازندران راه دارد. اراضی آن که در شمال، غرب و جنوب با جنگل احاطه شده، در جنوب به روستای اراتبن، در جنوب شرق به اوات، و در شمال شرق به گردرودبار محدود شده است. علاوه بر جنگل و رود و کوه، آبشار و غار و امامزاده مطهر این روستا از جاذبههای گردشگری آن است.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت زنگیان 46نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری، و محصولات اصلی آنها گندم و جو است. مردم بومی زنگیان به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن میگویند.