کبیری، حسن: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ کبیری، حسن (تهران ۱۳۲۳ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به کبیری، حسن منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کبیری، حسن (تهران ۱۳۲۳ش)<br> | کبیری، حسن (تهران ۱۳۲۳ش - )<br> | ||
<p>والیبالیست ایرانی. از پانزدهسالگی زیر نظر محمد درّانی در باشگاه دیهیم تاج تهران تمرین کرد و در ۱۳۳۹ عضو تیم ملی ایران شد. در باشگاههای تهران جوان، دخانیات و هما بازی کرد. او با تیم ملی ایران در بازیهای آسیایی بانکوک (۱۹۶۶) به مقام سوم رسید و مدال برنز گرفت. در ۱۳۴۹ از ورزش قهرمانی کناره گرفت. در ۱۳۵۰ مربی تیم ملی والیبال ایران شد. مدتی نیز مربی تیم دخانیات تهران بود و با رهبری او این تیم سه بار قهرمان و دو بار نایبقهرمان کشور شد. در ۱۳۵۸ برای مربیگری به کشور امارات متحده عربی رفت و با رهبری او تیم نادیالشرق در ۱۳۵۸ ـ ۱۳۶۰ سه دوره قهرمان این کشور شد. او از ۱۳۶۱ بهسبب عارضۀ قلبی از کار مربیگری کناره گرفت. در ۱۳۷۷ به عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون والیبال ایران انتخاب شد.</p> | <p>والیبالیست ایرانی. از پانزدهسالگی زیر نظر محمد درّانی در باشگاه دیهیم تاج تهران تمرین کرد و در ۱۳۳۹ عضو تیم ملی ایران شد. در باشگاههای تهران جوان، دخانیات و هما بازی کرد. او با تیم ملی ایران در بازیهای آسیایی بانکوک (۱۹۶۶) به مقام سوم رسید و مدال برنز گرفت. در ۱۳۴۹ از ورزش قهرمانی کناره گرفت. در ۱۳۵۰ مربی تیم ملی والیبال ایران شد. مدتی نیز مربی تیم دخانیات تهران بود و با رهبری او این تیم سه بار قهرمان و دو بار نایبقهرمان کشور شد. در ۱۳۵۸ برای مربیگری به کشور امارات متحده عربی رفت و با رهبری او تیم نادیالشرق در ۱۳۵۸ ـ ۱۳۶۰ سه دوره قهرمان این کشور شد. او از ۱۳۶۱ بهسبب عارضۀ قلبی از کار مربیگری کناره گرفت. در ۱۳۷۷ به عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون والیبال ایران انتخاب شد.</p> | ||
<br><!--35143500--> | <br><!--35143500--> | ||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص ایران]] | [[رده:اشخاص ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۷
کبیری، حسن (تهران ۱۳۲۳ش - )
والیبالیست ایرانی. از پانزدهسالگی زیر نظر محمد درّانی در باشگاه دیهیم تاج تهران تمرین کرد و در ۱۳۳۹ عضو تیم ملی ایران شد. در باشگاههای تهران جوان، دخانیات و هما بازی کرد. او با تیم ملی ایران در بازیهای آسیایی بانکوک (۱۹۶۶) به مقام سوم رسید و مدال برنز گرفت. در ۱۳۴۹ از ورزش قهرمانی کناره گرفت. در ۱۳۵۰ مربی تیم ملی والیبال ایران شد. مدتی نیز مربی تیم دخانیات تهران بود و با رهبری او این تیم سه بار قهرمان و دو بار نایبقهرمان کشور شد. در ۱۳۵۸ برای مربیگری به کشور امارات متحده عربی رفت و با رهبری او تیم نادیالشرق در ۱۳۵۸ ـ ۱۳۶۰ سه دوره قهرمان این کشور شد. او از ۱۳۶۱ بهسبب عارضۀ قلبی از کار مربیگری کناره گرفت. در ۱۳۷۷ به عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون والیبال ایران انتخاب شد.