کامران تفتی

کامران تفتی
زادروز	تهران 19 فروردین 1358ش
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	فارغ‌التحصیل رشته‌ی بازیگری
شغل و تخصص اصلی	بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر
آثار	سر دلبران (محمدحسین لطیفی- 1396)؛ از یادها رفته (بهرام بهرامیان- 1396)؛ برادرجان (محمدرضا آهنج- 1397)؛ ماهورا (حمید زرگرنژاد- ۱۳۹۵)
گروه مقاله	سینما
جوایز و افتخارات	او در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر (1389) برای بازی در فیلم سینمایی مرگ کسب و کار من است نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل بوده جایزه‌ی بهترین بازیگر مرد سال 1395 سین مثل سریال برای بازی در مجموعه‌ی تلویزیونی آرام می‌گیریم

کامران تفتی

کامران تفتی (تهران 19 فروردین 1358ش- )

بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، خواننده و مجری ایرانی. فارغ‌التحصیل رشته‌ی بازیگری است. از کودکی تئاتر را در کنار پدرش (اردشیر تفتی) آغاز کرد و تا زمان ورود به دانشگاه، در کنار تحصیل مشغول به تجربه‌اندوزی در صحنه‌ها بود و در زمان تحصیل با کارهای دانشجویی وارد فضای حرفه‌ای تئاتر شد. از کارهای او می‌توان به نمایش‌های بی‌شیر و شکر، دایره‌ی بسته و نجواهای شبانه اشاره کرد. تفتی فعالیت تلویزیونی خود را از سال 1376ش با ایفای نقش کوتاهی در سریال ولایت عشق آغاز كرده. همچنین بازی در سریال‌های خواب و بیدار، حس سوم، پای پیاده، بی صدا فریاد كن، كارآگاهان، زمانی برای پشیمانی، خسته‌دلان، شمس‌العماره، شهر دقیانوس، زیر هشت، تاوان، تبریز در مه، میكائیل و بزم آخر را در كارنامه‌اش دارد.

او در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر (1389ش) برای بازی در فیلم سینمایی مرگ کسب و کار من است نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل بوده و از دیگر افتخاراتش می‌توان به کسب جایزه‌ی بهترین بازیگر مرد سال 1395 سین مثل سریال برای بازی در مجموعه‌ی تلویزیونی آرام می‌گیریم و نامزدی دریافت جایزه‌ی بهترین بازیگر مرد در جشن حافظ اشاره کرد. او طی دهه‌ی 1390 چندین آلبوم موسیقی و تک‌آهنگ منتشر کرده و در سال‌های اخیر نیز اجرای دو برنامه را در شبکه‌های نسیم و تهران (وقتشه و دل‌صدا) به عهده داشته است. از بازی‌های به یادماندنی تفتی در مجموعه‌های تلویزیونی به نقش‌های منصور کارخانه در زیر هشت، محمدشاه در تبریز در مه، رشید در میکائیل و حنیف صرافت در برادرجان می‌توان اشاره کرد.

آثار سینمایی

به هدف شلیک کن (محمد کتیرایی- ۱۳۸۷)؛ سلام بر عشق (اصغر نعیمی- ۱۳۸۸)؛ مرگ کسب‌وکار من است (امیر تقفی- 1389)؛ پایان‌نامه (حامد کلاهداری- ۱۳۸۹)؛ گلوگاه (محمدابراهیم معیری- ۱۳۸۹)؛ رسوایی (مسعود ده‌نمکی- ۱۳۹۱)؛ هفت معکوس (مهدی خسروی- ۱۳۹۴)؛ این زن حقش را می‌خواهد (محسن توکلی- ۱۳۹۴)؛ ماهورا (حمید زرگرنژاد- ۱۳۹۵).

گزیده‌ی مجموعه‌های تلویزیونی

این گروه پلیس (علی قوی‌تن- 1378)؛ بی صدا فریاد کن (مهدی فخیم‌زاده- 1386)؛ کارآگاهان (حمید لبخنده- 1386)؛ خسته دلان (سیروس الوند- 1387)؛ زیر هشت (سیروس مقدم- 1389)؛ تبریز در مه (محمدرضا ورزی- 1389)؛ راز پنهان (فلورا سام- 1391)؛ دیوار (سیروس مقدم- 1391)؛ میکائیل (سیروس مقدم- 1394)؛ سر دلبران (محمدحسین لطیفی- 1396)؛ از یادها رفته (بهرام بهرامیان- 1396)؛ برادرجان (محمدرضا آهنج- 1397).

---