مقدم مراغه ای، رحمت الله: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ مقدم مراغه ای، رحمت الله (میاندوآب ۱۳۰۰ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به مقدم مراغه ای، رحمت الله منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مقدم مراغهای، رحمتالله (میاندوآب ۱۳۰۰ش - )<br> | |||
<p>نظامی و فعال سیاسی ایرانی، و از نمایندگان مجلس شورای | <p>نظامی و فعال سیاسی ایرانی، و از نمایندگان مجلس شورای ملی و مجلس خبرگان بررسی نهایی قانون اساسی. فرزند فتحالله. تحصیلات خود را در دبستان ادب، دبیرستان ایرانشهر و دانشکدۀ افسری به پایان برد و وارد ارتش شد. در ۱۳۲۰ش با درجۀ ستوان دومی فارغالتحصیل، و در ۱۳۳۹ش با درجۀ سرهنگی بازنشسته شد. وی چهار سال از طرف ارتش به فرانسه رفت و در فعالیتهای سیاسی آن دوره شرکت داشت. مدتی عضو حزب مردم به رهبری اسدالله علم بود و در ۱۳۴۲ش کاندیدا و نمایندۀ مجلس شورای ملّی از شهرستان میاندوآب شد. بهجز ارتش، مدتی در سازمان برنامه مشغول به کار بود. از دیگر مشاغل اوست: رئیس ادارۀ نقشهبرداری وزارت کشاورزی، رئیس و مدیرعامل سازمان آب و برق ورامین و گرمسار، وکیل دادگستری، مدرس دانشگاه، و مجری طرح عمرانی گرمسار و ورامین. وی در دورۀ نمایندگی مجلس شورای ملّی، از منتقدین امیرعباس هویدا، نخستوزیر وقت، بود و به لحاظ سیاسی از همکاران نیروی سوم و حزب زحمتکشان بهشمار میرفت. در آستانۀ انقلاب اسلامی ایران، تشکیلاتی بهنام نهضت رادیکال راهاندازی کرد و توانست در ۱۳۵۸ش بهعنوان نمایندۀ مردم آذربایجان شرقی به مجلس خبرگان بررسی نهایی قانون اساسی راه یابد. وی استاندار برگزیدۀ دولت موقت در آن استان بود، امّا پس از انتقاداتی که از قوانین مصوب مجلس خبرگان انجام داد، رفتهرفته مورد انتقاد شدید و شک و تردید هواداران نظام جمهوری اسلامی واقع شد. سرانجام با اشغال سفارت امریکا در تهران، اسنادی ناظر به همکاری وی با مأموران امریکایی در ایران منتشر شد و تحت تعقیب قضایی قرار گرفت. وی به امریکا مهاجرت کرد و پس از سیزده سال زندگی در آن کشور، در ۱۳۷۲ش با عفو مقامات دولتی ایران به کشورش بازگشت. خاطرات وی منتشر شده است.</p> | ||
<br><!--38362000--> | <br><!--38362000--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۲۸
مقدم مراغهای، رحمتالله (میاندوآب ۱۳۰۰ش - )
نظامی و فعال سیاسی ایرانی، و از نمایندگان مجلس شورای ملی و مجلس خبرگان بررسی نهایی قانون اساسی. فرزند فتحالله. تحصیلات خود را در دبستان ادب، دبیرستان ایرانشهر و دانشکدۀ افسری به پایان برد و وارد ارتش شد. در ۱۳۲۰ش با درجۀ ستوان دومی فارغالتحصیل، و در ۱۳۳۹ش با درجۀ سرهنگی بازنشسته شد. وی چهار سال از طرف ارتش به فرانسه رفت و در فعالیتهای سیاسی آن دوره شرکت داشت. مدتی عضو حزب مردم به رهبری اسدالله علم بود و در ۱۳۴۲ش کاندیدا و نمایندۀ مجلس شورای ملّی از شهرستان میاندوآب شد. بهجز ارتش، مدتی در سازمان برنامه مشغول به کار بود. از دیگر مشاغل اوست: رئیس ادارۀ نقشهبرداری وزارت کشاورزی، رئیس و مدیرعامل سازمان آب و برق ورامین و گرمسار، وکیل دادگستری، مدرس دانشگاه، و مجری طرح عمرانی گرمسار و ورامین. وی در دورۀ نمایندگی مجلس شورای ملّی، از منتقدین امیرعباس هویدا، نخستوزیر وقت، بود و به لحاظ سیاسی از همکاران نیروی سوم و حزب زحمتکشان بهشمار میرفت. در آستانۀ انقلاب اسلامی ایران، تشکیلاتی بهنام نهضت رادیکال راهاندازی کرد و توانست در ۱۳۵۸ش بهعنوان نمایندۀ مردم آذربایجان شرقی به مجلس خبرگان بررسی نهایی قانون اساسی راه یابد. وی استاندار برگزیدۀ دولت موقت در آن استان بود، امّا پس از انتقاداتی که از قوانین مصوب مجلس خبرگان انجام داد، رفتهرفته مورد انتقاد شدید و شک و تردید هواداران نظام جمهوری اسلامی واقع شد. سرانجام با اشغال سفارت امریکا در تهران، اسنادی ناظر به همکاری وی با مأموران امریکایی در ایران منتشر شد و تحت تعقیب قضایی قرار گرفت. وی به امریکا مهاجرت کرد و پس از سیزده سال زندگی در آن کشور، در ۱۳۷۲ش با عفو مقامات دولتی ایران به کشورش بازگشت. خاطرات وی منتشر شده است.