مشحون، حسن (تهران ۱۲۸۵ـ۱۳۵۹ش)
حسن مشحون (تهران ۱۲۸۵ـ۱۳۵۹ش)
موسیقی‌دان و تاریخ‌نگار ایرانی. پس از دورۀ ابتدایی، تحصیلاتش را در دارالمعلمین و دارالفنون ادامه داد و پس از آنکه در رشتۀ تاریخ و جغرافیا به دریافت دانشنامۀ کارشناسی نایل آمد به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. سپس برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت. پس از بازگشت، در 131۴ش، یک سال در دانشسرای عالی به تدریس پرداخت. در 131۶ش به شیراز رفت و ریاست مدرسۀ امریکایی را در آنجا برعهده گرفت. در 1332ش به ریاست فرهنگ مازندران برگزیده شد و چندی در آن پست خدمت کرد. او همچنین رئیس محاکمات وزارت فرهنگ و زمانی نیز مدیر کل باستانشناسی بود. بعد از بازنشستگی در ۱۳۳۷ش، مدت دو سال در دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، به تدریس تاریخ موسیقی پرداخت.
محشون نوازندگی سه‌تار را نزد حسین‌خان هنگ‌آفرین آغاز کرد و در معاشرت دائم با استادانی چون هرمزی و فروتن، معلومات خود را اعتلا داد. اثر مهم مشحون، دورۀ ۲جلدی تاریخ موسیقی ایران است که ۲۰ سال پس از مرگ او، با ویرایش و پیشگفتار اميربانو کريمی فیروزکوهی چاپ شد که شامل خلاصه‌ای از تاریخ موسیقی ایران، از عهد باستان تا سال‌های بعد از مشروطیت است. از مشحون نوارهای خصوصی‌ای نیز باقی مانده که حاوی جلسات معاشرت و نوازندگی دوستان هنرشناس اوست.