اعتقادنامه های مسیحی
اعتقادنامه‌های مسیحی (creed)
در مسیحیت، مجموعه‌ای از اصول عقاید رسمی که مورد تأیید کلیسا قرار می‌گیرد. صورت‌های مختلف آن عبارت‌اند از اعتقادنامۀ رسولان[۱]، اعتقادنامۀ نیقیه[۲] و اعتقادنامۀ آتاناسیوسی[۳]. تنها اعتقادنامه‌ای که کلیسای ارتدوکس به رسمیت شناخته اعتقادنامۀ نیقیه است. قدیم‌ترین آن‌ها، اعتقادنامۀ رسولان، از خود حواریان عیسی نیست و احتمالاً نخست در قرن ۲م تنظیم شده است. نسخۀ کامل آن، که امروزه مورد استفاده است، در حدود ۷۵۰ منتشر شد. استفاده از اعتقادنامه برای مبارزه با بدعت از بعد از انتشار اعتقادنامۀ نیقیه باب شد که شورای نیقیه[۴] (۳۲۵م) درپی گسترش آریانیسم[۵] معرفی کرد و اصل سنتی تثلیث را در آن گنجاند. این اعتقادنامه اکنون نیز تقریباً به همان صورتی که در شورای کلیسا در قسطنطنیه[۶] (۳۸۱م) تنظیم شد، با یک مادۀ فیلیوک[۷] (به‌معنی از پسر) که کلیسای غرب در قرون ۵ و ۸م بدان افزود، مورد استفاده است. گرچه اعتقادنامۀ آتاناسیوسی جدیدتر از زمان خود او (متوفی ۳۷۳م) تصور می‌شود، به تفصیل بیانگر آرای او دربارۀ اصل تثلیث و تجسد عیسی (ع) است. برخی صاحب‌نظران زمان تألیف آن را قرن ۸ یا ۹م می‌دانند، اما عده‌ای دیگر آن را متعلق به قرن ۴ یا ۵م می‌دانند. نیز ← اعتقادنامه‌های اسلامی