محمود اورنگ شیرازی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

محمود اورنگ شیرازی (شیراز ۱۲۸۶ق - تهران ۱۳۰۵ش)

(محمود متخلص به اورنگ و ملقب به وقارالسلطنه، معروف به اورنگ شیرازی) ادیب، شاعر و خطاط، فرزند ارشد ابوالقاسم فرهنگ. وى از نوادگان وصال شیرازى بود. علوم ادبى و فارسى و نیز عربى را نزد پدرش آموخت. پس از مرگ پدر، به عتبات سفر كرد و بعد از شش ماه، در 1313ق به تهران رفت. پس از آن که در یكى از دوره ها، از سوى مردم فارس به نمایندگى مجلس شوراى ملى انتخاب شد، در تهران ساكن شد و ریاست دفتر رئیس الوزراء ایران را قبول كرد.

از جمله تألیفاتش می توان به کتاب نصاب الرجال اشاره کرد که منظومه‌ای فکاهی است و در تبریز چاپ شده است. او در آن کتاب، از اوضاع ایران و فساد اخلاق مردمش به سبک زیبایى انتقاد كرده است. دیوان اشعار نیز داشته است.

محمود اورنگ شیرازی در 60 سالگی در تهران فوت کرد و در ابن ‏بابویه به خاک سپرده شد.