لتریسم

letterism

(یا: حروف‌گرایی؛ به فرانسوی: lettrism) مکتبی ادبی در فرانسۀ پس از جنگ جهانی دوم. از کلمۀ lettre در زبان فرانسه به معنی حروف الفبا گرفته شده است و به عنوان یکی از مکتب‌های ادبی، طی دورۀ بسیار کوتاهی در شعر فرانسه رواج داشت و به زودی از بین رفت. مانیفست یا مرام‌نامه این مکتب، در سال ١٩٤٧ در مجله‌ای ادبی به نام چشمه منتشر شد و در همان شماره بنیان‌گذاران آن (از جمله ایزیدور ایزو، سارانه الکساندریان و گابریل پومراند) که جوانانی حدود بیست ساله بودند، معرفی شدند. این گروه که تعداد آنها به 6 تا ۷ نفر می‌رسید، تصورات و نظریاتشان را دربارۀ شعر و مكتب جدید خود در همان مجله منتشر کردند. مكتب لتريسم که در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم بلافاصله با پیشتازی ایزو به وجود آمد، یادآور مکتب‌های دادائیسم اولترائیسم و بسیاری دیگر از مکتب‌های کم‌دوامی است که بعد از جنگ جهانی اول به وجود آمده بودند. این مکتب را نیز چون برخی از آنها می‌توان نتیجۀ فضای آشوب‌زده و متشنج بعد از جنگ جهانی دوم دانست.

---