گوبیو
گوبیّو (Gubbio)
(نام باستانی: ائوگوبیوم[۱] یا ایگوویوم[۲]) شهری در ناحیۀ اومبریا[۳]، در مرکز ایتالیا، واقع در شیب جنوب غربی کوههای آپنن[۴] و به فاصلۀ ۳۵کیلومتری شمال شرقی پروجا[۵]. جمعیت آن ۳۳هزار نفر است (۲۰۱۰) و 525 کیلومتر مربع مساحت دارد. در ارتفاع ۵۲۲ متری از سطح دریا واقع شده است. از دورۀ رنسانس[۶] برای ظروف سفالی سرامیکش شهرت داشته و هنوز همچنین ظروفی را تولید میکند. شهر مزبور هنوز ویژگی قرون وسطایی خود را حفظ کرده و دارای کلیسای جامع گوتیک[۷] (قرن ۱۲م) و سایر کلیساها و کاخهای باشکوه است. الواح ایگوویوم (کتیبههایی از جنس برنز، متعلق به قرن ۲ـ۱پم) در ۱۴۴۴م کشف شدند و در موزۀ گوبیو نگهداری میشوند.