ولیکو تورنووو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

وِلیکو تُورنُووو (Veliko Turnovo)

قلعه قرون وسطايي تساراوتس

(به رومانیایی: ولیکو تارنووُ[۱]) شهر تاریخی ناحیۀ لووچ[۲]، در شمال بلغارستان[۳]، در درّۀ تنگ رود یانترا[۴]، واقع در شیب‌های شمالی کوه‌های بالکان[۵]، به فاصلۀ ۱۹۳‌کیلومتری شمال شرقی صوفیه[۶]. جمعیت آن ۹۹,۹۰۰ نفر است (۱۹۹۰). پارچه تولید می‌کند و مرکز دادوستد فرآورده‌های کشاورزی مناطق اطراف خود است. گذرگاه شیپکا[۷] به سمت جنوب تا شهر کازانلاک[۸] امتداد می‌یابد. این شهر چندین بنای قرون وسطایی دارد. یوستی‌نیانوس[۹]، امپراتور روم، در قرن ۵م قلعه‌ای در محل ماندگاه[۱۰]های تراکیایی بر تپه‌های تساراوتس[۱۱] بنا کرد. ولیکو تورنوُو در ۱۱۸۵م با نام تارنووْگراد[۱۲] پایتخت دومین امپراتوری بلغارستان شد و در ۱۳۹۳م ترک‌های عثمانی آن را تصرف کردند. در ۱۸۷۷ روسیه این شهر را از امپراتوری عثمانی ستاند. قانون اساسی بلغارستان در ۱۸۷۹ در این شهر نوشته شد و فردیناند اول، پادشاه بلغارستان، استقلال کشور را در ۱۹۰۸ در این محل اعلام کرد.

 


  1. Veliko Târnovo
  2. Lovech
  3. Bulgaria
  4. River Yantra
  5. Balkan Mountains
  6. Sofia
  7. Shipka Pass
  8. Kazanlâk
  9. Justinian
  10. settlement
  11. Tsaravets
  12. Târnovgrad