مشتری مشهدی
مُشتری مشهدی (مشهد ۱۲۶۴ـ تهران ۱۳۰۵ق)
(نیز با نام های: محمد ابراهیم مشتری خراسانی؛ حاج میرزا ابراهیم مشتری مشهدی حسام الشعراء؛ حسام الشعراء ابوسعید ابراهیم مشتری خراسانی)
میرزا محمدابراهیم، شاعر ایرانی، متخلص به "مشتری" و ملقب به "حسامالشعراء". در مشهد متولد شد. در نوجوانی، همراه با خانواده اش به تهران رفت. نزد محمد علی سروش اصفهانی (شمس الشعراء)، از شعرای عصر ناصری، شاگردی کرد و با معرفی و به واسطۀ او به مجامع علم و ادب راه یافت.
اشعار استادش با نام "در مناقب ائمه اطهار (ع)" (شمس المناقب) را جمع آوری و با هزینۀ خودش چاپ کرد و برخی از اشعار خودش را نیز در پایان آن آورد.
مهارت وی بیشتر در هجاگویی و مهاجات است. مهاجات او با عباس فروغی بسطامی، میرزا محمد سرور شیرازی، و مایل افشار معروف است. گاهی ناصرالدین شاه او و میرزا مایل افشار را به حضور می طلبید تا در حضورش به هجو یکدیگر بپردازند و اسباب سرگرمی و تفریح او شوند.
نسب میرزا محمدابراهیم به میرزا طاهر وحید، وقایع نگار صفوی، می رسد.
از آثارش: چاپ شمسالمناقب سروش اصفهانی (تهران، ۱۳۰۰ق) که در پایان آن اثری منظوم از خود با نام سفرنامۀ حاج میرزا مشتری به مکه را نیز چاپ کرده است (۱۳۰۰ق)؛ از آثار دیگرش: دیوان اشعار؛ رسالۀ قمارنامه.