کشفی، سید جعفر (اصطهبانات ۱۱۸۹ـ بروجرد ۱۲۶۷ق)

کَشْفی، سید جعفر (اصطهبانات ۱۱۸۹ـ بروجرد ۱۲۶۷ق)
عارف مرتاض، ادیب، محدّث، مفسر و شاعر. پس از تحصیل بخشی از علوم شریعت و طریقت در زادگاهش، مسافرت‌هایی به اصفهان، یزد و بروجرد کرد و از دانشمندان این دیار بهره برد. چون دعوی کشف و کرامات داشت، به کشفی معروف شده است. زهد و ریاضت او، به وی جایگاهی رفیع در نزد معاصران داده بود. در آثارش همواره در تطبیق مبانی عرفانی با مبانی سنت اهل بیت (ع) کوشیده است. از آثارش: سنابرق در شرح دعای ناحیۀ مقدّسه: «اللهم انی اسألک بمعانی جمیع ما یدعوک...»؛ اجابة‌المضطرّین در امّهات مبانی اصول، فروع و اخلاق در شیعه؛ برق و شرق در شرح فارسی برخی از احادیث؛ تحفة الملوک فی السیر و السلوک؛ البلدالامین و ارجوزه‌های کلامی، منطقی و نحوی.