محمد قلی زاده، جلیل (نخجوان ۱۸۶۹ـ باکو ۱۹۳۲)
محمد قلیزاده، جلیل (نخجوان ۱۸۶۹ـ باکو ۱۹۳۲)
داستاننویس، نمایشنامهنویس و روزنامهنگار آذربایجانی. اصلش از خوی بود. در ۱۸۸۲ به مرکز تربیت معلم شهر غوری در گرجستان راه یافت و در ۱۸۹۰ مدیر و معلم مدرسهای در زادگاهش شد. در ۱۸۹۷ از پیشۀ معلمی کناره گرفت. در ۱۹۰۳ سردبیر روزنامۀ شرق روس بود. در ۱۹۰۵ به روزنامهنگاران تفلیس پیوست و مدیر روزنامههای دموکراتیک انتباه، وزراژدنیه و ملانصرالدین که خود آن را دایر کرده بود، شد. وی انتشار ملانصرالدین را در تبریز (۱۹۲۰) و باکو (از ۱۹۲۱) نیز پی گرفت. شیوهای نو در روزنامهنگاری بنیاد نهاد و بر بیشتر روزنامههای طنزآمیز و کاریکاتوری آن روزگار ایران تأثیر گذاشت. آثار فراوانی تألیف کرده که برخی از آنها به فارسی ترجمه شده است. از آثارش: آزادی در ایران (تفلیس، ۱۹۰۶)؛ نمایشنامۀ مردهها (۱۳۵۲ش)؛ گوشهای از خاطرات و چند داستان (۱۳۵۷ش)؛ قربانعلی بک و نه داستان دیگر (۱۳۵۵ش)؛ تسبیحخان، مجموعۀ شش قصه (۱۳۵۵ش)؛ کورآت و پنج داستان دیگر (۱۳۵۴ش)؛ ماجراهای قریۀ داناباش (۱۳۵۴ش)؛ کشمکشبازی (۱۳۵۵ش)؛ داستانها (باکو، ۱۹۷۳).