خورشاه بن قباد حسینی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خورشاه بن قباد حسینی ( - گلکنده 972ق)

تاریخ‌نگار ایرانی‌تبار هندی. در ایران زاده شد و سپس به هند رفت. به گفتۀ ملّا عبدالقادر بدایونی در منتخب التواریخ، زادگاه وی را عراق عجم دانسته‏‌اند. خورشاه در روزگار پادشاهی برهان‌‏‌شاه یکم (91۴- 9۶1ق) از سلسلۀ نظام‌شاهیان احمدنگر دکن، در دربار او به خدمت گرفته شد. وی همانند نظام‏‌شاه، به شاه‏‌طاهر دکنی ( - 9۵2ق) که از پیشوایان شیعۀ اسماعیلی بود، ارادت می‏‌ورزید. در 9۵2ق از دربار نظام‏‌شاه به عنوان ایلچی و به رسالت از سوی شاه‏‌طاهر با هدایایی که به هزارتومان می‏‌رسید، نزد شاه‏‌طهماسب اول صفوی فرستاده شد. در رجب همان سال به ری رسید و سفارت خود را به آگاهی شاه‏‌طهماسب، که در آن زمان در فیروزکوه بود، رسانید. به خورشاه دستور داده شد تا به قزوین برود و پس از یک ماه نزد شاه بار یافت. پس از آن به ایلچی نظام‏‌شاه معروف شد.