آرنت، ارنست موریتس (۱۷۶۹ـ۱۸۶۰)
آرْنْت، اِرْنْست موریتْس (۱۷۶۹ـ۱۸۶۰)(Arndt, Ernst Moritz)
شاعر، مورّخ و وطن‌پرست آلمانی. آرنت در ۱۸۰۳ کتاب تحقیق در تاریخ بردگی در پومرن و روگن را منتشر کرد که به الغای نظام ارباب و رعیتی در پومرانی[۱] انجامید (۱۸۰۶). در ۱۸۰۶ طی پیامی از آلمانی‌ها خواست که خود را از سلطۀ فرانسه رها سازند، و درپی آن، برای در امان ماندن از تعقیب و آزار ناپلئون، به سوئد گریخت. آرنت در شوریتس[۲] به‌دنیا آمد و فرزند رعیتی آزادشده بود. در ۱۸۱۸ به استادی تاریخ دانشگاه بُن[۳] منصوب شد، اما پس از آن‌که به نهضت اصلاح قانونِ اساسی پیوست از این سمت کنار گذاشته شد (۱۸۱۹ـ۱۸۴۰). در ۱۸۶۵ بنای یادبودی به افتخار او در بُن برپا شد. آثار دیگر آرنت عبارتند از اشعار ۱۸۰۴- ۱۸۱۸ (چاپ کامل۱۸۶۰)، که اشعار مذهبی‌اند؛ خاطره‌هایی از زندگی در خارج[۴] (۱۸۴۰)، که زندگی‌نامه‌ای خودنوشت است؛ و روح دوران (۱۸۰۸ـ۱۸۱۸).
اندیشه‌های میهن‌پرستانه و ضدفرانسوی او در دوران جنگ‌های جهانی دوباره مطرح شد و نازی‌ها از آن بهره گرفتند که همین امر موجب شد چهرۀ او به عنوان یک متفکر نژادپرست مورد انتقاد گسترده قرار گیرد.