آرنولد، متیو (۱۸۲۲ـ۱۸۸۸)

آرْنولد، مَتیو (۱۸۲۲ـ۱۸۸۸)(Arnold, Matthew)

آرْنولد، مَتيو

شاعر و نقّاد انگلیسی. شعر «ساحل داوِر» (۱۸۶۷م) او را عموماً رساترین بیان علایق معنوی انگلستانِ عصر ویکتوریا به‌شمار می‌آوردند. در مقالات انتقادی بسیار تأثیرگذارش، که بعدها در مجموعه‌ای با نام فرهنگ و هرج‌ومرج (۱۸۶۹م) گردآوری شد، به خودپسندی و بی‌فرهنگی طبقات متوسط عصر ویکتوریا تاخت و ضرورت گسترش فرهنگی جدید براساس دلمشغولی به ارزش‌های هنری و عقلانی را مطرح کرد. او فرزند تامس آرنولد، مدیر مدرسۀ راگبی بود. اشعار او بیشتر لحن رثایی و درون‌مایه‌های شبانی دارند، ازجمله «دریامرد واهشته» (۱۸۴۹م)، «سهراب و رستم» (۱۸۵۳م)، «ترسیس» (۱۸۶۷م)، و «کولی حکیم» (۱۸۵۳م). آثار منثور او با نام مقالاتی در نقد در دو مجموعه (۱۸۶۵ و ۱۸۸۸م)، و ادبیات و شریعت، در تفسیر کتاب مقدس، در ۱۸۷۲م انتشار یافت.

---