پالادیو، آندرآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰)
وازاری، جورجو (۱۵۱۱ـ۱۵۷۴) وان ویتلی، لوییجی (۱۷۰۰ـ۱۷۷۳) وایات، جیمز (۱۷۴۶ـ۱۸۱۳) وب، جان وود، جان (۱۷۰۴ـ۱۷۵۴) ویتروویوس ویلکینز، موریس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴) وینیولا، جاکومو باروتسی دا (۱۵۰۷ـ۱۵۷۳) ویوله لو دوک، اوژن امانویل (۱۸۱۴ـ۱۸۷۹)
پالادیو، آنْدْرِآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰)(Palladio, Andrea)
معمار ایتالیایی. بناهای کلاسیک[۱] موزون و متعادلی پدید آورد. شمار بسیاری کاخ و خانۀ ییلاقی در ویچنتسا[۲] و اطراف آن طراحی کرد، و فُرم‌های کلاسیک رومی، و تقارن و تناسب را سرلوحۀ طرح‌های خود قرار داد. ویلا مالکونتنتا[۳] و ویلا روتوندا[۴]، ازجمله خانه‌هایی‌اند که از ۱۵۴۰ برای نجیب‌زادگان جمهوری ونیز[۵] طراحی کرد. در ونیز کلیساهایی نیز طراحی کرد و حاصل مطالعاتش بر روی فُرم کلاسیک را در چندین کتاب مصور منتشر ساخت. در اوایل قرن ۱۷، اینیگو جونز[۶]، افکار او را در انگلستان اشاعه داد. پالادیو در پادوا[۷] به دنیا آمد، و در ویچنتسا و رُم درس خواند. سبک او کوششی بود برای احیای سادگی و متانت معماری رومی،که آن را از ویتروویوس[۸]، و نیز مطالعۀ بناهای تاریخی رومیِ باقی‌مانده، استنتاج کرد. با انتشار اثری با نام چهار کتاب معماری[۹] (۱۵۷۰)، که بلافاصله به بیشتر زبان‌های اروپایی ترجمه شد، بر معماری عصر خویش تأثیر بسزایی گذاشت. ازجمله بناهایش عبارت‌اند از پالاتسو دِلا راجونه[۱۰]، در ویچنتسا (سفارش در ۱۵۴۵)، و کلیساهای سان جورجو مادجوره[۱۱] (آغاز ساخت در ۱۵۶۶)، و ایل ردنتوره[۱۲] (آغاز ساخت در ۱۵۷۶) در ونیز. طرح دیر بندیکتی[۱۳] سان جورجو مادجوره تعبیری است از بازیلیکای ماکسنتیوس[۱۴] و طرح بسط‌یافتۀ بنای بازسازی شدۀ سانتا جوستینا[۱۵]، خانۀ راهبان بندیکتی در پادوا، که کار خود پالادیو است.