برج لاجیم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
برج لاجیم

برجِ لاجیم

(یا: گنبد لاجیم) در روستای لاجیم سوادکوه از دورۀ آل زیار. بنایی است استوانه‌ای‌شکل و به ارتفاع تقریبی 18متر از آجر طرح و نقش‌دار که از سه طرف به دره‌های عمیق مشرف است. محلی‌ها آن را امامزاده عبدالله می‌نامند. یک گنبد مخروطی ساده و ظریف دارد و پایۀ زیر گنبد یک ردیف طاق‌نما و زیر این طاق‌نما بر بدنۀ آن دو کتیبۀ کمربندی به دو خط کوفی و پهلوی به تاریخ ۴۱۳ق (احتمالاً سال اتمام بنا) حک شده است. طبق نوشتۀ کتیبۀ کوفی که در کتیبۀ پهلوی هم تکرار شده، برج مدفن کیا اسماعیل ابولفوارس شهریار بن عباس از خاندان باوندیان است، در کتیبۀ پهلوی مادر شهریار بانی آن ذکر شده است. برج لاجیم در ۱۳۳۸ش تعمیر شده است. بقایای دیوار و برج‌های یک کاخ در نزدیکی آن وجود دارد. بنای برج در سال 1311ش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.