آلتو
آلْتو (alto)
(در ایتالیایی به‌معنای بلند) صدای آواز یا ساز موسیقی بین تنور[۱] و سوپرانو[۲]، با گسترۀ تقریبی سل۳ تا رِ۵. وقتی این کلمه پسوند نام یک ساز باشد، مانند ساکسوفون آلتو[۳]، به‌اندازه‌ای بزرگ‌تر از سوپرانو اشاره دارد. صدای آلتوی مردانۀ سنتی در اپرای اولیه، کُرهای کلیسای آنگلیکان[۴]، کوارتت[۵]های مخصوص صداهای مردانه، و انجمن‌های کُرال به کنترتنور[۶] نیز معروف‌اند. نوع شیپورمانند و تیز آن، که از اجزای الحاقی گسترۀ صدای مردانۀ بالا (آلتو) برشمرده می‌شود را، خوانندگان به‌صورت فالسِتّو (فوسه) تولید می‌کنند. این واژه به‌مثابۀ شکل اختصاری کنترآلتو[۷] نیز به‌‌کار می‌رود، که گسترۀ بم («کنترآلتو») صدای زنانه است و نمونه‌اش صدای خوانندۀ انگلیسی کَتلین فِریِر[۸] است، که صدایی غنی با طنینی پُر دارد. آلتو نام فرانسوی ویولا نیز است.