همایون پور، منوچهر (بروجرد ۱۳۰۳ـ تهران ۱۳۸۴ش)
هُمایون‌پور، منوچهر (بروجرد ۱۳۰۳ـ تهران ۱۳۸۴ش)
خوانندۀ ایرانی آواز و تصنیف. از کودکی به موسیقی علاقه داشت و با شنیدن صفحه‌هایی از آواز هنرمندان نسل پیش از خود، با موسیقی ایرانی آشنا شد. در ۱۳۲۵ش به توصیه و حمایت استاد ابوالحسن صبا به رادیو تهران راه یافت و تا ۱۳۳۸ با هنرمندان معروف رادیو و ارکسترهای آن‌ها کار کرد و خود نیز قطعاتی ضربی ساخت و خواند که شهرت بسیاری یافتند. شعرشناسی و داشتن سلیقۀ هنری در تلفیق شعر و موسیقی و نیز داشتن صدایی گرم و پراحساس از ویژگی‌های درخور ذکر همایونپور به‌شمار می‌آیند که خوانندگان جوان او را همچون مرجعی در شناخت نکات ظریف فن آواز می‌شناختند. برخی از آثار اوست: ضربی معروف «در کنج دلم عشق کسي خانه ندارد» در مایۀ ابوعطا (با شعر پژمان بختیاری) و آلبوم دیروزی‌ها (مجموعۀ آهنگ ـ ترانۀ همراه ارکستر حسین یاحقی).