بانجو
بانْجو (banjo)
ساز زهی پرطنینی با یک دستۀ بلند پرده‌بندی‌شده و کاسۀ گِرد طبل‌مانندی که بالای آن را فقط با پوست (یا معمولاً پلاستیک) می‌پوشانند، و با مضراب نواخته می‌شود. بانجوهای امروزی معمولاً پنج سیم دارند. بانجو را بردگان سیاه‌پوست امریکای جنوبی (برمبنای یک ساز مشابه افریقایی) پدید آوردند. این ساز در ۱۸۴۶ به انگلستان راه یافت.