پیستون، والتر (۱۸۹۴ـ۱۹۷۶)
پیسْتون، والْتِر (۱۸۹۴ـ۱۹۷۶)(Piston, Walter)
آهنگساز و مدرّس امریکایی. موسیقی او از سرمشقهای نئوکلاسیک اروپایی پیروی میکند، و اغلب به بافتهای کنترپوانی رومیآورد؛ ازجمله آثار اوست: هشت سمفونی (۱۹۳۷ـ۱۹۶۵)،تعدادی کنسرتو، موسیقی مجلسی، سوییت ارکستری سه طرح نیوانگلندی[۱] (۱۹۵۹)، و بالۀ فلوتنواز باورنکردنی[۲] (۱۹۳۸). تعدادی کتاب آموزشی نیز دارد، ازجمله هارمونی[۳] (۱۹۴۱) و ارکستراسیون[۴] (۱۹۵۵). پیستون در راکلَند[۵]، مِین[۶]، بهدنیا آمد. پس از تحصیل در دانشگاه هاروارد و در پاریس نزد نادیا بولانژه[۷] به امریکا بازگشت و از ۱۹۲۶ تا ۱۹۶۰ در دانشگاه هاروارد تدریس کرد؛ لئونارد برنستاین[۸] از شاگردان او بود. موسیقی پیستون روشن، شفاف و کاملاً مطابق اصول است، و جنبههای نزدیکی با کار نئوکلاسیک استراوینسکی[۹] دارد. ازجمله آثار اوست: ارکستری. سوییت، کنسرتو، قطعۀ سمفونیک، کنچرتینو کلارینت؛ دو کنسرتوی ویولن (۱۹۶۰،۱۹۳۹). موسیقی مجلسی. پنج کوآرتت زهی (۱۹۳۳ـ۱۹۶۲)؛ پارتیتا برای ویولن، ویولا، و ارگ. نیز ترانۀ کارناوال[۱۰] برای کُر مردانه و سازهای برنجی.