بوردل، امیل (۱۸۶۱ـ۱۹۲۹)
بورْدِل، اِمیل (۱۸۶۱ـ۱۹۲۹)(Bourdelle, Emile)
مجسمه‌ساز و طراح فرانسوی. شیوۀ مجسمه‌سازی‌اش، که از آثار اوگوست رودَن[۱] و هنر باستانی یونان قویاً متأثر بود، بر مجسمه‌سازی یادمانی[۲] فرانسه تأثیری عمیق گذاشت. از آثار به‌یاد ماندنی‌اش دو اثر باکرۀ آلزاس[۳] و رودن در حال اجرای دروازه‌های جهنم[۴] درخور ذکرند. بوردل در تولوز[۵] و پاریس آموزش دید. اولین اثرش، آدم پس از هبوط[۶]، در ۱۸۸۳ به‌نمایش درآمد. از ۱۸۹۳ تا ۱۹۰۸ دستیار رودَن بود، و در بیشتر کارهای اولیه‌اش، ویژگی طبیعت‌گراییِ بیانگر[۷] هنر رودَن دیده می‌شود. با‌این‌وجود از ۱۹۰۰ به‌‌بعد، به‌شیوۀ صیقل‌خورده و منضبط مجسمه‌سازیِ کلاسیک[۸] روآورد. در ۱۹۱۲ با الهام از رقص واسلاف نیژینسکی[۹] و ایزادورا دانکن[۱۰]، نقش‌برجسته‌هایی برای تئاتر شانزه لیزه[۱۱] حکاکی کرد. بیش از بیست نیم‌تنه از بتهوون ساخت. نیز برای کارخانۀ گوبلن[۱۲]، نقشبافت دیوارکوب[۱۳] طراحی می‌کرد. بوردل به تدریس نیز اشتغال داشت و آلبرتو جاکومتی و هانری ماتیس از مشهورترین شاگردانش بودند.