موسیقی تصادفی
موسیقی تصادفی (aleatory music)
شیوه‌ای در آهنگ‌سازی که آهنگ‌سازان پیشتاز پس از جنگ به‌کار می‌بردند و در آن اجراکننده یا رهبر، ترتیب توالی قطعه‌های ساخته‌شده را انتخاب می‌کند. ازجمله نمونه‌های موسیقی شانسی عبارت‌اند از سونات پیانوی شمارۀ ۳[۱] اثر پیِر بولز[۲] (۱۹۵۶ـ۱۹۵۷)، فرم‌های آمادۀ شمارۀ یک[۳] اثر اِرل براون[۴] (۱۹۶۱)، و مومنته (لحظه‌ها)[۵] اثر اشتوکهاوزِن[۶] (۱۹۶۱ـ۱۹۷۲). واژۀ دیگر برای موسیقی تصادفی یا شانسی، «فرم متحرک[۷]» است.