امیرحسن دهلوی (بدایون ۶۵۰ـ دولت آباد ۷۳۷)
امیرحَسن دِهْلَوی (بدایون ۶۵۰ـ دولتآباد ۷۳۷)
امیرحسن دهلوی | |
---|---|
زادروز |
بدایون ۶۵۰ق |
درگذشت | دولت آباد ۷۳۷ق |
ملیت | هندوستانی |
شغل و تخصص اصلی | شاعر |
شغل و تخصص های دیگر | عارف |
لقب | سعدی هندوستان |
آثار | دیوان؛ مثنوی عشق نامه؛ فواید الفواد/ ملفوظات خواجه نظام الدین اولیا؛ کلیات |
گروه مقاله | ادبیات فارسی |
(معروف به: سعدی هندوستان) شاعر پارسیگوی و عارف هندوستانی. پنج سال در مولتان در دربار محمد قاآن، پسر سلطان غیاثالدین بلبن، بود. پس از هجوم مغولان به مولتان، دو سال با امیرخسرو دهلوی در اسارت بود. به اشارۀ امیرخسرو به تصوّف گرایید و به نظامالدین اولیا دست ارادت داد. شهرت وی در غزلسرایی است. از نوآوریهای او سرودن مدیحه در قالب مثنویهای کوتاه در اوزان گوناگون است. از آثارش: دیوان؛ مثنوی عشقنامه؛ فوایدالفؤاد/ ملفوظات خواجه نظامالدین اولیا (تهران، ۱۳۷۷ش). کلیات او بهچاپ رسیده است (حیدرآباد دکن، ۱۳۵۲ق).