لامع درمیانی، محمدرفیع (بیرجند ۱۰۷۶ـ ۱۱۳۶ق)
لامِع دَرمیانی، محمدرفیع (بیرجند ۱۰۷۶ـ ۱۱۳۶ق)
شاعر ایرانی. از سخن‌سرایان دورۀ صفوی بود. در گمنامی می‌زیست. به سبک هندی شعر می‌گفت. توحید، منقبت امامان شیعه و خلفا و حکمت از درون‌مایه‌های اشعار اوست. دیوان لامع، که در ۱۱۳۶ق گردآوری شده، به کوشش محمود رفیعی و مظاهر مصفا به‌چاپ رسیده است (۱۳۶۵ش).