ملیک اصلانیان، امانویل (تبریز ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۸۲ش)

امانویل ملیک اصلانیان;
زادروز	تبریز ۱۲۹۲ش;
درگذشت	تهران ۱۳۸۲ش
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	نوازنده پیانو
شغل و تخصص های دیگر	آهنگساز
آثار	گفت و شنود برای پیانو و ارکستر؛ نغمه دشتی برای پیانو؛ باله افسانه آفرینش
گروه مقاله	موسیقی

مِلیک اَصْلانیان، اِمانوئِل (تبریز ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۸۲ش)

نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز ایرانی. پس از فراگیری مقدمات موسیقی از زادگاهش به آلمان عزیمت کرد و از ۱۳۰۶ش در آکادمی برامس، در هامبورگ، به تحصیل موسیقی پرداخت. دو سال پس از به‌پایان‌بردن این دوره، از ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۶ش، در کنسرواتوار هامبورگ در رشته‌های پیانو و آهنگ‌سازی ادامه تحصیل داد و پنج سال نیز در آکادمی دولتی آلمان در رشته‌های پیانو، آهنگ‌سازی، و رهبری ارکستر تحصیل کرد. استادان او عبارت بودند از پاول هیندمیت، که مدتی کوتاه به او آهنگ‌سازی آموخت، و کنراد و یوآخیم آوزورگه که دوره‌های پیشرفته نوازندگی را نزد آنان فراگرفت. ملیک اصلانیان پس از پایان تحصیلات، مدتی مدیریت یک مدرسه پیانو در هامبورگ را برعهده داشت و رسیتال‌های موفقی در آلمان و اتریش به‌اجرا درآورد. در ۱۳۳۱ش به ایران بازگشت و ضمن تدریس در هنرستان عالی موسیقی و پرورش هنرمندانی چون پری برکشلی و فرشاد سنجری، با برنامه‌های موسیقی کلاسیک در رادیو و تلویزیون به همکاری پرداخت و در ۱۳۳۹ به عضویت شورای فنی اپرای تهران درآمد. در این دوران با الهام از موسیقی ایرانی، آثار گوناگونی برای پیانو و ارکستر آفرید که بیشتر آن‌ها را ارکستر سمفونیک تهران اجرا کرد. اصلانیان پس از انقلاب فقط چند رسیتال در تالار رودکی اجرا کرد. از آثار اوست: گفت و شنود برای پیانو و ارکستر، نغمۀ دشتی برای پیانو، بالۀ افسانۀ آفرینش، رقص و ترانه برای ارکستر، اوراتوریوی سپیده، چهارگاه برای پیانو. نت سه قطعه از قطعاتی که او برای پیانو نوشته در ۱۳۷۰ش در ایتالیا به‌چاپ رسید.