نایب حسین کاشی
نایب حسین کاشی ( ـ۱۳۳۷ق)
از سران اشرار و راهزنان ایران در اواخر دورۀ قاجار. وی همراه با پسران خود و جمعی از یارانش، از سال ۱۳۲۳ق به راهزنی و غارتگری در کاشان و نواحی همجوار پرداخت و دامنه غارتگری‌های خود را تدریجاً تا طبس امتداد داد. براثر اعمال او، امنیت آن مناطق مختل شد و فعالیت‌های تولیدی، تجاری کاهش یافت و گروهی از مردم کشته شدند و گروه کثیری نیز متواری گردیدند و اموال فراوانی از مردم و دولت به یغما رفت. در محرم ۱۳۲۸ق گروه‌هایی از مردم کاشان به‌همراه مجاهدینی که از تهران اعزام شده بودند، به پناهگاه‌های آن‌ها حمله کردند و قلعۀ مستحکم او را ویران ساختند و به‌دنبال آن نایب حسین برای مدتی متواری شد، اما پس از چند ماه دوباره سربرآورد و راهزنی و غارتگری را ادامه داد. سرانجام در صدارت وثوق‌الدوله، نیروهای اعزامی ژاندارمری مرکز در ۱۳۳۷ق پس از چند روز زد و‌خورد ابتدا پسرش ماشاءالله‌خان، و سپس خود او را دستگیر کرده به تهران آوردند و در ذیحجۀ همان سال هر دو با چند نفر دیگر از سرکردگانشان، اعدام شدند.