پروکوفیف، سرگی (۱۸۹۱ـ۱۹۵۳م)
پروکوفیِف، سِرگِِی (۱۸۹۱ـ۱۹۵۳)(Prokofiev, Sergey)
آهنگ‌ساز روس. آثار او عبارت‌اند از اپراهایی مانند عشق به سه پرتقال[۱] (۱۹۲۱)، باله‌هایی برای سِرگِی دیاگیلف[۲] مانند رومئو و ژولیت[۳] (۱۹۳۵)، هفت سمفونی همچون سمفونی کلاسیک[۴] (۱۹۱۶ـ۱۹۱۷)، موسیقی فیلم‌هایی مانند اَلکساندر نوسکی[۵] (۱۹۳۸) ساختۀ سِرگِی آیزنشتاین[۶]، کنسرتوهای پیانو و کنسرتوهای ویولن، ترانه‌ها و کانتات‌ها (مانند آن که برای سی‌امین سالگرد انقلاب اکتبر ساخته شد) وپیتر و گرگ[۷] (۱۹۳۶)، برای کودکان با لیبرتویی از خودش برمبنای یک قصۀ محلی روسی. پروکوفیف در زمینۀ استفاده از فرم اساساً پیرو سبک کلاسیک بود، اما دستاورد گسترده و متنوع او نمونه‌های عظیمی از تغزل‌گرایی، طنز، و استادی را نشان می‌دهد. مشخصۀ موسیقی سال‌های اولیۀ او تکنیک درخشان و سخت است، در حالی‌که آثار بعدی وی سبکی تلطیف‌شده و جاافتاده را نشان می‌دهند. پروکوفیف در نزدیکی یکاترینوسلاف[۸] (دنیپروپتروفسک[۹] کنونی) به‌دنیا آمد. در سن‌پترزبورگ[۱۰] نزد ریمسکی ـ کورساکوف[۱۱] تحصیل کرد و در نوازندگی پیانو شهرتی به‌دست آورد. در ۱۹۱۸ روسیه را ترک کرد و مدتی در امریکا و پاریس به‌سر برد، اما در ۱۹۲۷ به کشور خود بازگشت.