پی، آی ام (۱۹۱۷)
پِیْ، آی ام (۱۹۱۷)(Pei, I(eoh) M(ing))
(نام کامل: یومینگ پِی) معمار مدرنیست امریکایی، زادۀ چین. به‌سبب سازه‌های ابتکاری‌اش در سبکِ های‌تک[۱]، به‌ویژه استفاده از دیوارهای شیشه‌ای، شهرت دارد. از کارهای اوست: ساختمان هفتادطبقۀ بانک چین، هنگ‌کنگ[۲] (۱۹۸۷؛ مرتفع‌ترین ساختمان آسیا با ارتفاع ۳۶۸ متر)؛ هرم شیشه‌ای مقابل موزۀ لوور[۳]، پاریس (۱۹۸۹)؛ و موزۀ میهو[۴] (۱۹۹۷)، در یکی از مناطق حفاظت‌شدۀ طبیعی در نزدیکی کیوتو[۵]، ژاپن. پی در ۱۹۴۸ تبعۀ امریکا شد. بناهایی که در امریکا ساخت عبارت‌اند از مایْل های سنتِر[۶] در دِنوِر[۷]؛ شهرداری دالاس[۸] در تگزاس؛ ایست بیلدینگ[۹]، نگارخانۀ ملی هنر، واشینگتن[۱۰] (۱۹۷۸)؛ مجتمع کتابخانۀ جان اف کندی[۱۱]؛ جان هنکاک تاور[۱۲] در بوستون (۱۹۷۹)؛ و پایانۀ نشنال ایرلاینز[۱۳] در فرودگاه کندی[۱۴]، نیویورک.