بونگو، عمر (۱۹۳۵)

بونگو، عُمر (۱۹۳۵)(Bongo, Omar)

(نام اصلی: آلبرت ـ برنارد بونگو) سیاستمدار گابونی، از ۱۹۶۷ رئیس‌جمهور گابون. وزیر دفاع ملی (۱۹۶۴ـ۱۹۶۵) و در ۱۹۶۷معاون رئیس‌جمهور لئون اِمبا بود، و پس از مرگ اِمبا در ۱۹۶۷، به ریاست جمهوری، نخست‌وزیری، و دبیر کلی رسید و در ۱۹۶۸ حزب دموکراتیک گابون را به‌منزلۀ تنها حزب قانونی این کشور تأسیس کرد. در ۱۹۷۳ به اسلام گروید و بهره‌برداری از منابع کانی سرشار گابون را زیر نظر گرفت بی‌‌آن‌که از نابرابری‌های موجود در این کشور چندان کاسته شود. او در ۱۹۷۹ و ۱۹۸۶، و در ۱۹۹۳ برای چهارمین‌بار به ریاست جمهوری انتخاب شد و از ۱۹۹۵ فقط در مقام رئیس‌جمهور بر سر کار ماند، و در انتخابات ریاست جمهوری دسامبر ۱۹۹۸ نیز بیش از دوسوم آرا را از آنِ خود کرد. بونگو با به‌دست‌گرفتن کنترل شرکت‌های نیمه‌خارجی، عقد موافقت‌نامه‌های اقتصادی و فنی با چین، و حفظ پیوندهای کشورش با فرانسه به شکل موفقیت‌آمیزی از ذخایر اورانیوم، منگنز و آهن گابون، که سبب شده است این کشور بالاترین درآمد سرانه را در میان همۀ کشورهای افریقایی داشته باشد، بهره‌برداری کرده است. اگرچه رژیم بونگو رژیمی خودکامه بود، رونق اقتصادی گابون مانع از بروز مخالفت‌های جدّی شد. در ۱۹۸۹، تلاشی که برای کودتا علیه او صورت گرفت به‌دست سربازان طرفدارش درهم شکست. در ۱۹۹۰، نخستین انتخابات چندحزبی از ۱۹۶۴ به بعد، با وجود ادعای انجام تقلّب‌های گسترده، به پیروزی حزب دموکراتیک گابون انجامید، و در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۳، برای‌‌ نخستین‌بار نامزدهای مخالف او امکان به میدان آمدن یافتند. بونگو در لوای، واقع در فرانسویل، متولد شد و در برازاویل تحصیل کرد. از ۱۹۵۷ در دستگاه اداری دولت مستعمرۀ فرانسه به‌کار مشغول شد و در ۱۹۶۳ به مقام وزارت اطلاعات و گردشگری گابون رسید.