آرنولد، متیو (۱۸۲۲ـ۱۸۸۸)

آرْنولد، مَتیو (۱۸۲۲ـ۱۸۸۸)(Arnold, Matthew)

آرْنولد، مَتيو

شاعر و نقّاد انگلیسی. شعر «ساحل داوِر» (۱۸۶۷) او را عموماً رساترین بیان علایق معنوی انگلستانِ عصر ویکتوریا به‌شمار می‌آوردند. در مقالات انتقادی بسیار تأثیرگذارش، که بعدها در مجموعه‌ای با نام فرهنگ و هرج‌ومرج (۱۸۶۹) گردآوری شد، به خودپسندی و بی‌فرهنگی طبقات متوسط عصر ویکتوریا تاخت و ضرورت گسترش فرهنگی جدید براساس دلمشغولی به ارزش‌های هنری و عقلانی را مطرح کرد. او فرزند تامس آرنولد، مدیر مدرسۀ راگبی بود. اشعار او بیشتر لحن رثایی و درون‌مایه‌های شبانی دارند، ازجمله «دریامرد واهشته» (۱۸۴۹)، «سهراب و رستم» (۱۸۵۳)، «ترسیس» (۱۸۶۷)، و «کولی حکیم» (۱۸۵۳). آثار منثور او با نام مقالاتی در نقد در دو مجموعه (۱۸۶۵ و ۱۸۸۸)، و ادبیات و شریعت، در تفسیر کتاب مقدس، در ۱۸۷۲ انتشار یافت.